Notatnik kulturalny: Przeczytane 2020, czyli czasu na czytanie było sporo

Ostatnie podsumowanie tego roku i jutro na blogu już chyba cisza :) Kupiłem sobie fotel bujany, zrobię dużo herbaty i Sylwester będzie pod kocykiem i z książką. Czyli tak jak lubię.
Nie ukrywam, że to moje ulubione z całorocznych postanowień, książki pamiętam najlepiej, więc najłatwiej mi potem wskazywać te z nich, które były najciekawsze w danym roku. Statystycznie - dobry rok, bo to aż 156 tytułów. Dużo? Niby tak, ale część z nich to rzeczy krótkie, dla młodzieży, to przeczytania w kilka godzin. No i pomaga to, że czytam nie tylko w papierze, ale i w e-, słucham audio, więc kilka tytułów równolegle na pewno pomaga w tym, by czytało się szybciej i więcej. Listy tego co bym chciał przeczytać i tak raczej się wydłużają, a nie skracają. Staram się jednak ograniczać czytanie jedynie nowości od wydawców, a sięgać po to co po prostu budzi ciekawość.

Pandemia sprawiła, że tego czasu na czytanie było sporo, to właśnie lektury czasem pomagały w tym, by uciec myślami przed różnymi bardziej ponurymi myślami. Pełną listę notek z tego roku znajdziecie na dole. Ale zanim kilka rekomendacji, to jeszcze małe podsumowania, czyli to co ważne, ciekawe i nowe.
Bardzo sprawdza mi się EMPIK GO. Co prawda wybór do audio i do ebooków jest dość skromny, za to korzyści zniżkowe już dawno zrekompensowały mi wydatek na kartę. Na razie z innymi stronami audio nie eksperymentuję, bo też tempo słuchania mam niewielkie, więc co kilka tygodni zawsze coś tam sobie wypatrzę (teraz np. kontynuacja Kastora Miłoszewskiego).

Kody Legimi - korzystam nie z abonamentu płatnego, tylko z darmowych kodów z biblioteki i uważam to za fantastyczny pomysł. Będzie ciężko jak mi się skończy ta możliwość, bo biblioteczka budowana "na zapas" to u mnie i córki już chyba około 100 tytułów w kolejce. Wybór nie jest pełny, ale naprawdę ogromny, na pewno nie ma audio, ale ebooków cała masa.

Fajne na pewno były spotkania autorskie, które przeniosły się do sieci. Nie zawsze byłeś w stanie pojechać do innego miasta, a tu proszę. Nawet wręczanie nagród Wielkiego Kalibru online. Wiadomo, że nie ma autografu, atmosfera nie ta sama, ale dla przeciętnego czytelnika to fajne doświadczenie - premiery książek, wywiady, większa aktywność pisarzy choćby na FB (nawet książki pisane online w odcinkach), to akurat plusy całej tej cholernej pandemii.

Odkrycie jeżeli chodzi o wydawców. Chyba Pauza. Na razie to gromadzenie zachłanne tego co wydają (tak jak do dziś mam z Dowodami na istnienie), ale już coś za mną i czuję, że to dobra droga - mniej, a większa selekcja. No i może wyróżnienie dla VESPER za piękne wydania nie tylko klasyki, ale i debiutów w gatunku groza/horror. Takie książki to aż przyjemność kupować (a cena w odróżnieniu od innych nie przeraża).

Chyba tyle wstępu, to teraz bardziej szczegółowo.

Jak zwykle cała masa przeczytanych kryminałów, thrillerów - no co zrobię, że jeszcze mi się nie znudziło? Oczywiście, coraz częściej kręcę nosem, nawet znani i lubiani nie zawsze potrafią mnie usatysfakcjonować, ale parę razy był ten dreszcz przyjemności i ekscytacji. Powracałem do tych, których już poznałem i polubiłem, ale było też kilka nowych dla mnie odkryć. Cykl Szamałka naprawdę jest czymś fajnym i nowym (taki cyber-thriller kryminalny), podobnie zachwycił mnie mroczny cykl Szczygielskiego, do listy autorów do obserwowania dopisuję sobie też Ziembińskiego. No i Bednarek - czekam na zakończenie trylogii, ale to jest chore! Parabellum Mroza okazało się bardzo dobrym czytadłem i nawet nie wiem czy nie lepszym do jego nowych rzeczy.

Frajdy dostarczył nowy Horst (Zła wola trzyma poziom), podobał się Siembieda, rozbawił kolejny Galiński Jacek z panią Zofią i Jacek Ostrowski z mecenas Lewandowską.
Mocno reklamowany sensacyjny Miłoszewski Zygmunt - Kwestia ceny (książka na wielkich bilbordach to rzadkość), był przyjemny, choć podobnie jak przy Bezcennym - mam poczucie miałkości i schematyczności takiej literatury, wolę jednak kryminały.
No a jaka książka by zajęła pierwsze miejsce w tym gatunku? Wyróżnienie dla Wyrwy Chmielarza, ale puchar powędruje do Krzysztofa Bochusa. Jego Wachmistrz ma świetny klimat, nie wiem czy to nie najlepsza część cyklu o radcy Christianie Abellu. Brawa!

Z rzeczy lżejszych warto chyba dorzucić jeszcze Martę Kisiel, bo po jej tytuły sięgam z ogromną przyjemnością, obojętnie czy są pisane dla dzieci (

Małe Licho i lato z diabłem), czy dla starszych. No i w roku 2020, w czasie pandemii, zafundowałem sobie wreszcie lekturę całego cyklu Szczury Wrocławia Szmidta. Ciarki przechodzą... Choć za oknem przecież zombie nie ma.

Reportaż i popularnonaukowe. Czasem bywało poważnie, czasem mniej (Janina Bąk o statystyce albo Ludzie. Krótka historia, o tym jak spieprzyliśmy wszystko). Szczygieł sprawił, że po raz kolejny mam ochotę wrócić do Pragi (Osobisty przewodnik), a Karczewski zachwycił tym z jaką pasją można pisać o zwierzętach (Jej wysokość gęś. Opowieści o ptakach). Pod koniec roku sporą przyjemność sprawiła lektura Kolekcjonera porzuconych dusz. Reportaże z Brazylii, ale warto wspomnieć jeszcze o jednym tytule. Najnowsza książka Jacka Hugo-Badera, czyli Szamańska choroba kupiona w puli przedsprzedaży więc z autografem i do dziś cieszę się z tej decyzji. Dlaczego? Ano dlatego, że postanowiłem oddać swój egzemplarz na aukcję WOŚP i choć do końca jeszcze 10 dni, jej cena wielokrotnie przekracza już cenę nowego egzemplarza. To się nazywa dobrze wykorzystany zakup. Może i Wy skorzystacie? Wszystkie aukcje naszego lokalnego sztabu tu.

Wśród czytanych przez mnie rzeczy, choć dominują na liście rzeczy lekkie i łatwe (nawet z kobiecymi erotykami zacząłem eksperymentować, chcąc zobaczyć jaki to poziom literacki), to największą frajdę sprawiają te, które zapamiętuje się na długo, które czasem wywracają trzewia na drugą stronę, które budzą emocje. I wybaczcie, że wśród moich rekomendacji są w większości tytuły nie z ostatniego roku - nie ograniczam się jedynie do nowości, a właśnie z radością nadrabiam zaległości. Ale wśród moich zachwytów jest też rzecz tegoroczna i ona chyba będzie miała miejsce pierwsze wśród wszystkich innych. O niej więc na koniec.

Ward Jesmyn - Śpiewajcie, z prochów śpiewajcie

Wicha Marcin - Rzeczy, których nie wyrzuciłem

Iweala Uzodinma - Ani złego słowa

Nunez Sigrid - Przyjaciel

Każda z powyższych książek mówi o sprawach trudnych. O śmierci. Tęsknocie. Cierpieniu. I cudowne jest to, że po pierwsze mówią właśnie o tym co bolesne, pomagają spojrzeć na pewne rzeczy inaczej, ale ważne jest też to, że są pięknie napisane. Tu prawie każde zdanie się smakuje i przeżywa.

Do listy rekomendacji dorzucam też nowego Salmana Rushdie - jego Quichotte jest zabawny, chwilami ostry i jest cudowną mieszanką gatunków, symboli, odniesień do popkultury.
Książkę Jakuba Żulczyka Wzgórze psów znajdziecie w notkach co prawda w roku 2019, ale ja dopiero w tym roku dopisałem do tego co pisała M kilka zdań. I wciąż ona we mnie siedzi. Co prawda można wskazać kilka podobnych "powrotów" literackich do tajemnic z przeszłości, do miejsc młodości (choćby Zimowla), spojrzenia na niewielkie miasteczka i ich sprawy, których z perspektywy stolicy się nie rozumie (z tegorocznych choćby Potop), ale to właśnie Żulczyk najbardziej mną wstrząsnął, był realistyczny, a jednocześnie nie wchodził w tony publicysty.

A na miejscu pierwszym?
Słyszałem opinie, że to książka tak powielająca poprzednie pomysły autora, że nie zaskakuje. No to w takim razie ja wszystko mam przed sobą, bo to dopiero pierwsze spotkanie z Jakubem Małeckim. Emocjonalne i poruszające. Saturnin to po prostu literatura piękna.

I chyba tyle podsumowań. Chyba, że będę pisał o tym co już przeczytane, ale nie zdążyłem o tym napisać. Albo o planach czytelniczych. Zamiast tego i sobie i Wam, życzę po prostu dobrych lektur, takich, przy których zatracamy się na długie godziny, które pamięta się potem miesiącami.

Przeczytane 2020

2 komentarze:

Mag30 grudnia 2020 22:02
woow! 156 książek. I jak różnorodnie. Oczywiście wszystkie te, które opisujesz mam na półce i czekają na swoją kolej, no ale po tym poście to mam ochotę wziąć wszystkie naraz i jednocześnie je czytać :) Ciężki żywot mola książkowego.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

Notatnik kulturalny

Strony

środa, 30 grudnia 2020

Przeczytane 2020, czyli czasu na czytanie było sporo

2 komentarze:

Łączna liczba wyświetleń

Obserwatorzy