Dziewczyny z tylnych ławek, czyli cokolwiek w twoim życiu się wydarzy

Polecone przez znajomą i choć to na pewno serial, który na pewno lepiej będzie odbierany przez kobiety, to oglądam go z ciekawością. Czy da się utrzymać więzi ze szkoły, mimo że nasze drogi się rozchodzą? Czy można być dla siebie wsparciem, nawet jeżeli widzimy się jedynie raz na jakiś czas, np. raz do roku wyjeżdżamy na kilka dni razem? Więzi budowane przez lata mogą okazać się nawet cenniejsze niż bycie z kimś razem dzień w dzień - przyjaciółki w końcu wiedzą nie tylko o tym kim jestem teraz, ale znają mnie taką jaką byłam, widzą zmiany, mogą szczerze czasem potrząsnąć i powiedzieć: zmieniasz się ale to nie jest dla ciebie naszym zdaniem dobre. Albo przeżywasz coś trudnego, ale choćby wszystko się waliło, nie jesteś sama, bo chcemy ci towarzyszyć. Piękna więź i to jest tu najciekawsze. 
Bywa chwilami zabawnie bo bohaterki potrafią być szalone i wzajemnie się nakręcać, każda jest trochę inna, ale gdy są razem trochę zapominają o swoich barierach, kompleksach, problemach i rzucają się w wir zabawy. A potem bywa kolejny poranek dość trudny. Pogaduchy i śmiech z tego co się wydarzyło też ustawia wszystko trochę w innym świetle, nie musimy się wpędzać w poczucie winy lub wstydu.

Napisałem, że chwilami bywa zabawnie, ale to też film, w którym jest trochę goryczy i smutku - jesteśmy świadomi, że w tym roku spotkały się razem zmobilizowane chorobą jednej z nich. Jest to więc wyjazd szczególny, bo być może ostatni. Ale nie chcą się smucić, rozpaczać. Chcą ze sobą być, cieszyć się z dobrych chwil. Żeby go uatrakcyjnić urządziły sobie zabawę, by realizować wyzwania, których w życiu wcześniej nie realizowały. Od razu uprzedzam - kobitki są dość wyzwolone i nie mają wiele zahamowań. To film między innymi właśnie o tym - o kompleksach, zahamowaniach, rolach w które bohaterki dały się być może wepchnąć. Pewnie nie wszystkim będzie pasować narracja: żyj chwilą, wolność jest najważniejsza, jednak jest w tej historii coś przykuwającego uwagę. To wsparcie jakiego sobie udzielają kobiety jest rzeczy cenną i piękną, co jest ważniejsze niż fanaberie, do których się namawiają.  

Hiszpański serial nie jest długi, to tylko 6 odcinków, warto więc spróbować.