***
Kolejna premiera w OCH-Teatrze i znów sukces. Komedia czeskiego autora Jiri Havlanka, jest satyrą na współczesne społeczeństwo, ukazuje przekleństwo jego polaryzacji i wszechogarniającej zawiści. Śmiejemy się, jednak jest to gorzki śmiech przez łzy.
W starej kamienicy wspólnotę tworzą właściciele lokali. W tej wspólnocie lokatorów dzieli właściwie wszystko. Ot, przekrój społeczeństwa w pigułce. Spotykają się, by podjąć decyzje o sprzedaży strychu, co umożliwi z uzyskanych środków wybudowanie windy i poprawę instalacji gazowej. Sprawa wydawać by się mogła ważna dla każdego, a jednak…
Jak można się porozumieć kiedy każda z postaci prezentuje jak nie defekt mentalny czy niedoskonałość, to wadę charakteru, śmiesznostkę czy feler umysłowy albo emocjonalny. Przewodniczącą zebrania jest młoda matka trójki dzieci pani Zahradkowa (Agnieszka Więdocha)), dominująca w małżeństwie żona, rozdarta między obowiązkami prowadzącej spotkanie a troską o pozostawione w domu dzieci. Sekretarzem – z trudem wybrany jej mąż (Piotr Ligienza), który usiłuje pomóc żonie aby wszystko przebiegało sprawnie, jest na każde jej zawołanie, ale jednocześnie sprawiający wrażenie, że mało go to wszystko obchodzi. W zebraniu uczestniczy arcypurystka, pani Roubickova (Izabela Dąbrowska) sprawdzająca z maniacką dokładnością każdy zgłoszony postulat z przepisami, a także pani Horvathowa (Katarzyna Żak) – osoba co to niby się do nikogo nie wtrąca, ale wszystko o wszystkich chciałaby wiedzieć. Jest jeszcze pani Prochazkova (Izabella Olejnik), którą nic nie interesuje poza własnym dochodem, a ponieważ mało co rozumie to przyszła z panem Novakiem (Cezary Żak), który działa w jej imieniu; jest przedsiębiorcą i właścicielem tylu firm, że podziwiać należy pamięć przy rozdawaniu wizytówek. Wszystko co ma podlegać zmianie torpeduje pan Kubat (Grzegorz Warchoł) – komunista podejrzany o współpracę z SB, który nostalgicznie wspomina dawne czasy. To z kolei doprowadza do szewskiej pasji idealistę-geja, pana Nitransky’ego (Sebastian Perdek). W tym towarzystwie jest jeszcze milczący profesor Sokol (Stanisław Brejdygant), w czasach przełomu oszukany przez komunistę Kubata, pani Bernaskova – która dopiero co wprowadziła się do kamienicy, wszystko obserwuje, w nic się nie wtrąca i … za chwilę ma rodzić. Jest jeszcze pan Svec (Michał Zieliński) człowiek niepełnosprawny fizycznie i umysłowo, który w najmniej odpowiednim momencie łamie wszelkie reguły. I na koniec pan Cermak (Mirosław Kropielnicki) – operatywny cwaniaczek, rzekomy Rosjanin z Ameryki, rzekomy krewny zmarłego niedawno lokatora. Czy taka wspólnota jest w stanie dogadać się w jakiejkolwiek sprawie? Czy tak zróżnicowane osobowości są w stanie wypracować jakiś kompromis czy prędzej stracą kontrolę nad emocjami i dojdzie do rękoczynów? Do czego prowadzi negacja dla samej negacji, stawianie dobra własnego nad dobro ogółu i kult łatwego pieniądza – tego nie zdradzę.
Mimo śmieszności kolejnych scen przeraża bezmyślność działań uczestników zebrania. Nikt nie bierze pod uwagę konsekwencji swoich działań, każdy chce mieć głos decydujący, „bo tak!”. Skąd my to znamy.
Kocham takie komedie. Tym bardziej, że cały zespół spisał się na szóstkę! Wszystko dopracowane; scenografia, światło, kostiumy. Mogę tylko zachęcić do pójścia do teatru.
Polecam.
MaGa
OCH-Teatr – Wspólnota mieszkaniowa
Autor: Jiri Havelka
Przekład: Michał Sieczkowski
Reżyseria: Krystyna Janda
Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Klaudia Błazik
Realizacja dźwięku: Michał Tatara
Realizacja światła: Rafał Piotrowski
Obsada:
Pani Zahrádková, Przewodnicząca – Agnieszka Więdłocha
Pan Zahrádka – Piotr Ligienza
Pani Roubíčková – Izabela Dąbrowska
Pani Bernášková – Natalia Berardinelli
Pan Kubát – Witold Dębicki/Grzegorz Warchoł
Pani Horváthová – Katarzyna Żak
Pan Nitranský – Sebastian Perdek
Pan Švec – Michał Zieliński
Pani Procházková – Izabella Olejnik
Pan Novák – Cezary Żak
Pan Sokol – Stanisław Brejdygant
Čermák – Mirosław Kropielnicki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz