To jednak nie tylko opowieść o cudzie. Przede wszystkim to historia jednej z najbardziej tragicznych lawin w USA, ale i zarazem początek akcji ratunkowych prowadzonych trochę według nowych zasad (np. sugeruje się, że wcześniej raczej rzadko korzystano z psów). Opowieść o tych, których tragedia zmobilizowała do jeszcze większej pracy, by... ...przewidywać lawiny. Czy to w ogóle możliwe? Ano jak się okazuje są ludzie, dla których nawet najdrobniejsze zmiany w strukturze śniegu, zmiana kierunku wiatru, mogą być sygnałem, by z dużą dokładnością mogli oni przewidzieć takie ryzyko. Gdy patrzy się na to jak ta historia się zaczyna, nie bardzo chce się wierzyć w ich profesjonalizm, raczej by im się nie zaufało. Może jednak na błędach uczymy się najwięcej? Nie oszukujmy się - członkowie Alpine Meadows Ski Patrol byli niekwestionowanymi bogami zimy w górskiej wiosce Tahoe City w Kalifornii, w zalanej słońcem cudownej krainie niekończącego się puchu i imprez. Byli młodzi, mogli szaleć na nartach, bawić się (alkohol i narkotyki nie były wcale rzadkością), a jeszcze im za to płacono. Ich zadaniem było jeździć w miejsca gdzie zagrożenie było spore i poprzez wybuchy wywoływać zejścia mniejszych lawin. No tak - wydawało im się, że wszystko mają pod kontrolą. Do czasu...
I o tym jest ta historia. W ogromnej lawinie zginęli ich koledzy, koleżanki, ale również niewinne ofiary, bo oni coś zaniedbali, czegoś nie przewidzieli. To trauma, które może prześladować do końca życia. Jak się z czymś takim uporać? Ciekawe, choć ja wciąż czekam na filmy, które by mnie urzekły zdjęciami, tak jak na pierwszej edycji festiwalu choćby Alpinista.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz