Dokonuję jakichś niewielkich przetasowań w notkach, pewnie jutro wreszcie zbiorę wszystkie tegoroczne linki, a na dziś miniaturka od M.
***
Za niedługo Walentynki, panowie będą mieli dylematy co kupić wybrankom serca… służę więc pomocą.
Dziś nietypowo, bo chcę polecić tomik wierszy, ale takich wierszy – WIERSZY. Do nieśpiesznego czytania, do delektowania się każdym słowem, bo to doprawdy emocjonalne perełki. Zawsze zazdroszczę tym, którzy emocje potrafią zamknąć w słowa, które mnie do głowy nie wpadły. A Olga Wojciechowska jest tego mistrzynią. Jej wiersze to jak rozmowa z dobrą kumpelką, która szczerze opowiada nam o swojej miłości lub jej braku, o niepewności, o dopadającej czasami beznadziei. O tym co było, o tym co rani, o tym co będzie jeśli się uda.
Jak sama o sobie pisze: „ Na co dzień próbuje znaleźć słowa, których zabrakło, gdy były najbardziej potrzebne”, ale kiedy już je odnajduje to układają się w piękną poezję. Ten tomik to 160 stron balsamu dla duszy. Trzeba usiąść z nim pod kocykiem i pijąc herbatkę z miodem zatapiać się w tę poezję bez reszty. Odciąć się od świata, codzienności i rozpocząć podróż w świat uczuć i emocji autorki i delektować każdym przeczytanym słowem opisującym także jej doświadczenia i spostrzeżenia. Każdy wiersz odkrywa nam wewnętrzne bogactwo poetki.
Niepozorny tomik z pięknym ilustracjami a taka wielość doznań…
Więcej na: https://www.facebook.com/anomaliemyslowe
Polecam
MaGa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz