No tak, specjalnie trzeba było jechać do Krakowa, by odkryć zespół, który dość regularnie gra w Warszawie i stąd pochodzi. Tym razem w ramach wyjść kulturalnych na konferencji moje koleżanki wybrało coś dość oryginalnego - nie koncert, nie teatr, nie wystawę, ale potańcówkę. Powinniście posłuchać jak zabawnie wymawiają to słowo goście np. z Izraela. Bo wczoraj było nie tylko tłumnie, ale i międzynarodowo. Po prostu wydarzenie było częścią dużego programu Festiwalu Kultury Żydowskiej, co sprawiło że zainteresowanie było ogromne. Muzycy grali już godzinę, a pod klubem Le Hevre wciąż stała grupa ludzi, którzy czekali na możliwość wejścia, gdyby tylko zwolniły się miejsca.
Pięknie było!
Taneczne dźwięki międzywojennej Warszawy to w dużej mierze kompozycje Henryka Warsa, Artura Golda, Jerzego Petersburskiego, nic więc dziwnego, że związki z kulturą żydowską wcale nie są tu od rzeczy. Choć nie słychać ich tak wprost, to raczej jazz, piękne tanga, walce, trudno przecież zapomnień kto je komponował, w jakich tradycjach muzycznych ci kompozytorzy wzrastali. Mała Orkiestra Dancingowa gra już chyba ponad rok, korzystając z oryginalnych zapisów nutowych, nagrań i odtwarza je bardzo wiernie. Noam Zylberberg nie tylko jest liderem, pianistą, ale i wokalistą, który w piękny sposób odtwarza charakterystyczne brzmienie tekstów śpiewanych przed laty.
Wspaniale, że ktoś przypomina te piękne melodie, piosenki, a patrząc jak ludzie słuchają ich nie tylko z sentymentem, ale i jak przy nich się bawią (i to młodzi), wierzy się w to, że nie zostaną zapomniane.
Łapcie profil, a poniżej nagrania. Nie wrzucam własnych z wczorajszej potańcówki, bo jednak jakość nie ta.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz