Tacy jak my, czyli nie do końca poprawna lekcja empatii

Wtorkowy kącik dla wytrawnych kinomaniaków miał być dziś poważniejszy, ale skoro wakacje to łapcie coś wyluzowanego.


Tacy jak my pokochają ci którzy lubią zwariowane komedie francuskie, nie przejmujące się zbytnio poprawnością polityczną. W końcu uczyć tolerancji wobec osób z niepełnosprawnościami poprzez to, że obrażają oni wszystkich dookoła, to nie do końca to do czego jesteśmy przyzwyczajeni, prawda? Ale jak u nas też pokazały Matki Pingwinów, każdy ma swoje emocje, a skoro niektórzy nie potrafią za twoimi plecami powstrzymać się od pokazywania cię palcem czy robienia min, czasem jedno co masz chęć zrobić to stanąć przed nimi i pokazać im palec - wiadomo który. 

Tak to tego typu film - jego mocną stroną jest duży luz jaki prezentuje grupa dorosłych podopiecznych pewnej organizacji pomagającej ludziom z różnymi ograniczeniami/niepełnosprawnościami. Jedną z niewielu ich radości jest obóz letni, na jaki wyjeżdżają co roku.Tym razem będzie on dość wyjątkowy.  

Twistem w tej komedii jest fakt iż dwóch uciekających przed policji złodziei, wybiera się razem z nimi na obóz, syn będzie udawał jednego z podopiecznych, a jego ojciec opiekuna. Jak się domyślacie, dość grzeczne punkty programu wyjazdu pod ich wpływem będą musiały trochę ulec zmianie, co uraduje wszystkich poza kadrą. Ale i dwójka złodziei bardzo się zmieni pod wpływem tych dni spędzonych z ludźmi, którzy potrafią być szczerzy i bezpośredni aż do bólu, potrafią cieszyć się jak mało kto i podnosić się po porażkach szybciej niż ich zdrowi rówieśnicy. 

Sporo ciepełka i ewidentnie nie do końca poprawna lekcja empatii :) A że przerysowane, proste i chwilami przewidywalne? W wakacje może być idealne!