Notatnik kulturalny: Podsumowanie przeczytanych, czyli może jedna z rzeczy, która ratuje zdrowie psychiczne

Końcówka roku bardzo ciężka, chyba nigdy nie miałem tak, by siedzieć po nocach przy pracy tuż przed Sylwestrem. Niby coś tak odkładałem, jak to zdarza mi się niestety robić, ale i skumulowało się trochę spraw i większość raczej sprawiła, że człowiek siedzi w dołku. Nadejście Nowego Roku będę więc witał chyba odsypiając. Na razie jednak jeszcze resztkami sił kilka zdań do ostatniej notki roku. Taka to już się zrobiła tradycja (od 11 lat), że jest to podsumowanie przeczytanych książek. Postaram się z listy tych 147 tytułów wskazać to co było najciekawsze, choć pewnie niestety w głowie lepiej zostały utrwalone te, które czytałem niedawno.
Liczba niby spora, bo czytałem w e-wersjach, słuchałem w audiobookach, dołożyłem sobie niedawno też biblioteczkę w ArtRage. Źródeł więc nie brakuje, problem jest jak zwykle z czasem, z wyborem, bo masa tytułów trafia do poczekalni czy też na stos. I niby robię sobie postanowienia, żeby sięgać tam częściej, ograniczać egzemplarze do recenzji, nie sięgać po głupotki, ale te lekkie rzeczy sprawiają mi czasem masę frajdy. No i czytać je można wszędzie, bez konieczności tak dużego skupienia, prawie przelatując wzrokiem stronę. Czytanie zresztą mam wrażenie, że ratowało moje samopoczucie w tym roku dość często, w książkach szukałem wytchnienia i ucieczki. Może jeszcze napiszę o tym na dniach, ale to był cholernie trudny rok. Czy nowy będzie lepszy? Nauczyłem się szukać wentyli bezpieczeństwa, czasem jednak nawet one nie wystarczają i ma się ochotę... Zresztą nie będę kończył. Przejdźmy szybko do podsumowania.

Całkiem sporo było pisarzy, którzy gościli u mnie często, bo sięgałem po nich więcej niż dwa razy - Bednarek, Ziębiński, Bonda, Greń, Morawiecka (ach ten Ojców) i jeszcze parę osób. Jakoś tak szło, że siłą rozpędu brałem dość szybko kolejny tytuł. Najwięcej było oczywiście kryminałów i to wśród nich łapcie pierwsze rekomendacje. Przede wszystkim Mick Herron i jego cykl Kulawe konie - spodobał mi specyficzny klimat tej historii, jakiś cynizm i czarny humor.

Podobał mi się sensacyjny Chmielarz - to było miłe zaskoczenie i odmiana. Odkryłem z pewnym opóźnieniem Dolores Redondo i powiem Wam, że to jest bardzo, bardzo miodne :) Nawet nie intryga, ale klimat! Niby proste, ale konstrukcyjnie świetne było "Człowiek Pana Ministra" z serii czeskie krymi i to jeden z lepszych kryminałów w ostatnim czasie. Ach, no i wreszcie zacząłem Kańtoch i powiem Wam, że tak, tak i jeszcze raz tak! Wpadł mi w łapki też kolejny tom z cyklu młodzieżowego Artura Pacuły i jak zwykle - jestem na propsie!
Z rzeczy lekkich przypominałem sobie trylogię Kuzynek Pilipiuka i nie było już takiego efektu wow jak kilkanaście lat temu, zacząłem jeszcze coś z SF, ale wejdzie na rok przyszły. O mrówkach i dinozaurach podobało się jako pomysł, ale to jednak trzeba traktować jako bajkę, a nie poważną fantastykę.

I tak przeszliśmy do książek dla młodszych. I oczywiście jak zwykle Bożek i Małe Licho zachwyca. Kurcze jakie to jest mądre, jakie fajne a jednocześnie zabawne. Marta Kisiel sprawdziła się też w komedii kryminalnej, choć Dywan lepszy niż część druga. Na pewno zabawniejsze to niż Rogoziński i chyba nawet nowy Galiński nie zrobił takiego wrażenia.
I tu dokładam jeszcze zbiór opowiadań, bo choć nie wszystko było tam równie dobre, to za takie inicjatywy jak Wszystkie kolory tęczy należy bić brawo.

No i tak. Z poważnych rzeczy rozczarowało trochę Dewocje, ale warto, podobał się Koniec świata, umyj okna, wkurzył raczej Houellebecq, ciekawa była Ciemność Kawczaka, choć to nie dla wszystkich.
Gdybym miał wskazać jeden tytuł to byłby to chyba Vuong Ocean - Wspaniali jesteśmy tylko przez chwilę, bo tam były fragmenty, które pamiętam do dziś i które zachwyciły. No i literacko odkryłem wreszcie Filipowicza, który niczym wyrzut sumienia zalega na półce - opowiadania w Fornikarium były wyborne!

No i reportaż. Chyba jednak nie Springer, choć go bardzo lubię ale coś mniej znanego, za to ze sporą dawką ciekawych informacji, czyli Japonia, Chiny, Korea, czyli o ludziach skłóconych na śmierć i życie.

I to by było na tyle, mam nadzieję, że o niczym nie zapomniałem. A co Wam podobało się w tym roku najbardziej?
Poniżej cała lista tytułów.

Kolorek zielony to rok 2021

komiksy:

Diuna - Frank Herbert/Raul Allen, Patricia Martin/Brian Herbert, Kevin J. Anderson

Notatnik kulturalny

Strony

piątek, 31 grudnia 2021

Podsumowanie przeczytanych, czyli może jedna z rzeczy, która ratuje zdrowie psychiczne

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz