Can, czyli piękne kino z Turcji

Wiosna filmów. Pod takim tytułem od poniedziałku rozpoczyna się festiwal w jednym z kin warszawskich, a nie dość że filmy ciekawe i bilety po 7 złotych, to mi jakimś głupim fartem udało się wygrać wejściówki. Zapowiada się okazja do nadrobienia paru zaległości. A ponieważ w nastroju jestem filmowym, to i notkę na temat książki odkładam na jutro, a dziś coś o jednej z rzeczy upolowanych na Cinemax. Z Turcji tak niewiele rzeczy do nas dociera, że już to mnie skłoniło do sięgnięcia, a w dodatku gwarantuję Wam, że to seans ciekawy i poruszający.

Dwie równoległe historie: młodego małżeństwa ze Stambułu, które nie może mieć dzieci, oraz historii kobiety samotnie wychowującej syna. Oglądam, kombinuję jak też reżyser je połączy i nagle jedno zdanie mojej żony i wszystko łączy się w całość. Eureka! Jakże byłem ślepy.

Ayse i Cemal bardzo się kochają, jednak mimo prób nie mogą doczekać się dziecka. Cemal przeżywa załamanie gdy dowiaduje się, że to on jest bezpłodny, ale zaraz wpada na iście szatański plan - zmusza swoją żonę by udawała ciążę, a sam rozpoczyna załatwienie nielegalnej adopcji. Oczywiście od razu rodzi nam się pytanie - czemu w ten sposób, ale domyślamy się powoli widząc jak wielkie znaczenie ma to ojcostwo dla mężczyzny. On rośnie w oczach kolegów i bliskich, natomiast jego żona wciąż męczy się nie mogąc ujawnić przed nikim, że tylko udaje. Gdy wreszcie w domu pojawia się maleństwo oddane przez jakaś liczną rodzinę Ayse nie potrafi go zaakceptować, popada w coraz większą depresję.

I tu dochodzimy do punktu przełomowego (to chyba nie spoiler, bo tylko ja tego nie załapałem od razu) - druga historia dotyczy tej samej kobiety, tyle że po kilku latach - pozostawionej przez męża. Nadal jest wobec synka bardzo chłodna, skupiona jedynie na zapewnieniu im środków do życia (a samej jest jej bardzo trudno). Wciąż szuka też śladów męża, który ich zostawił.

Niewesoła, poruszająca historia (szczególnie wątek oczekiwania całymi dniami na matkę przez siedmioletniego chłopca). Ciekawie opowiedziane, dobrze zagrane, z motywem muzycznym, który potem długo jeszcze za nami "chodzi".