Jo, czyli znana twarz nie wystarczy by pociągnąć serial

Zanim przyjdzie czas na notki o nowszych produkcjach jak Hannibal czy House of Cards wykorzystam chwilę by napisać czymś kryminalnym - od dawna bowiem takie seriale preferuję i wciąż szukam jakichś nowinek. Telewizja Fox postawiła na znaną twarz i tak naprawdę to trochę serial jednego aktora, ze względu na niego nawet cała akcja dzieje się w Paryżu (tylko cholernie drażnią angielskie dialogi, bo Reno wypada w nich sztucznie). Mamy więc twardziela z pogmatwanym życiem osobistym, działającego na pograniczu prawa, ale za to gołębim sercu. Skąd my to znamy. Jean Reno pasuje mi jednak do tej roli, więc się nie czepiam schematyzmu. To taki odpowiednik naszego Bogusia Lindy i prawdę mówiąc oglądając Jo cały czas w głowie robiłem sobie porównania z jedną z ostatnich produkcji telewizyjnych u nas, czyli Paradoksem. Oba łączy więcej niż tylko pomysł na bohater, podobna jest konstrukcja serialu (każdy odcinek to inna sprawa, ale jest jakiś wątek, który przewija się przez całość), trochę mroczna atmosfera i postawienie nie tyle na akcję i pościgi, a bardziej na zagadki i dochodzenie.

I wiecie co? Paradoks z Lindą wypada przy produkcji Fox całkiem dobrze, powiedziałbym nawet jest bardziej oryginalny. W Jo, niewiele jest postaci, które jakoś przykują naszą uwagę na dłużej, ekipa jest jakaś mdła albo za bardzo w tle, a Jean Reno zagrał misia, który jedynie rzadko wybucha, śledztwa się ślimaczą i polegają głównie na przesłuchiwaniu każdego po kilka razy, albo kontroli bilingów. Nawet sprawy dla naszej elitarnej brygady kryminalnej nie powalają jakimiś wielkimi emocjami - na 8 odcinków pierwszej serii chyba jedynie ze dwa były bardziej wciągające. Wątek główny, zahaczający o życie prywatne inspektora Jo Saint Claira i jego skomplikowaną przeszłość też nie wciąga jakoś bardzo emocjonalnie. Jedyna ciekawa postać - trochę nietypowa zakonnica, z którą nasz bohater się zaprzyjaźnia.

Niestety trudno uznać ten serial za dobry, czy oryginalny - to typowa zapchajdziura do zabicia czasu i ogląda się go głównie dla Reno, albo z nadzieją na ładne zdjęcia Paryża. Chyba lepiej polować na starocie (o ile nie znudziły Wam się odgrzewane pomysły w kolejnych sezonach np. Kości, albo Castle), albo wyglądać jakiejś kolejnej perełki typu Dochodzenia.     

PS Przypominam o konkursie, a jeżeli pojawi się teraz jakaś mała zwłoka w notatkach to wybaczcie - niestety na wyjazdach służbowych trudno znaleźć czas na notki (zwykle stuka się w klawiaturę po nocy o ile w ogóle jest WiFi do złapania)...