Euforia, czyli przestrzeń stepów, łódka na Donie i klasyczny trójkąt

 Vyrypayev - to nazwisko, mimo młodego wieku faceta, to można powiedzieć, że już pewna marka - dramatopisarz, scenarzysta, reżyser. Kiedyś już pisałem o filmie do którego przyłożył rękę i nawet porównując Najlepszą porę roku z filmem, o którym dziś kilka słów można dostrzec pewne podobieństwa. Przede wszystkim niesamowita intensywność emocji, a jednocześnie sprawienie, że ludzie, którzy je odczuwają są jakby odrealnieni. Nie przejmując się jakimiś normami, zasadami podążają za swoimi pragnieniami, za impulsami, które popychają ich czasem do czynów szalonych. Nie chcą przeżyć życia będąc nieszczęśliwym, wolą nawet skończyć ze sobą byle przez chwilę zbliżyć się do tego co postrzegają jako szczęście - miłości, zemsty, zbliżenia, zazdrości i wyłączności, wybaczenia...

Ten film - choć piękny od strony wizualnej i cudownie dopełniony prostą i harmonijną, tęskną muzyką, jest niełatwy w odbiorze i trudno do jakiejkolwiek interpretacji. Mamy z jednej strony jakąś historię, ale bez skupienia się na poszczególnych scenach, symbolach i znakach, które się tu pojawiają, wydaje się ona dość błaha.

Oto gdzieś na rosyjskiej prowincji, daleko od cywilizacji żyje grupa ludzi. W tej grupie (kowchoz?) żyje też dwójka ludzi, którzy staną się bohaterami tej opowieści. Wiera ma męża i córkę, wydawałoby się poukładane życie. Ale gdy stanie przed nią Paweł i zada jej pytanie czemu przyglądała mu się tak intensywnie na jakimś weselu - nie będzie potrafiła odpowiedzieć. Co z tym zrobimy? Musimy coś zrobić...
W sposób zupełnie szalony poszukując z nią kontaktu, zbliżenia chłopak naprawdę stanie się kimś bliskim - kimś na kim będzie mogła polegać, kto jej pomoże, ale to co najważniejsze - będzie potrafił ją zrozumieć. Zupełnie magiczne są te sceny gdy oboje leżą gdzieś na trawie i milcząc wpatrują się w niebo, albo stoją oboje przed ścianą jakiegoś domu...

Oboje zdają sobie sprawę, że to co robią jest szalone, że ich uczucie nie ma szans na przetrwanie, ale jednak poddają się mu nie myśląc o przyszłości. Przewidujemy tragedię, ba - jesteśmy jej pewni niczym w teatrze, na klasycznym dramacie.

Całość nie sprawia wrażenia zamkniętej historii, to raczej szereg scen i obrazów mieszających ze sobą to co realne i jakiś świat fantazji, snu. Chwilami malarskość tych rozwiązań, poetyckość i magia tego co widzimy jest przepiękna. Dużo tu milczenia, spojrzeń, zbliżeń - ale ostrzegam: naprawdę nie każdego ta magia do siebie przekona. Ja chyba nie byłem akurat w nastroju na tego typu eksperymenty i dla mnie całość jest przekombinowana.

Film obejrzałem na iplex.pl

W biegu, w biegu, między jednym wyjazdem a drugim. Ale jakoś dziwnie mam w sobie dużo energii i optymizmu. Może to słoneczny Toruń mnie tak nakręcił, a może po prostu mobilizacja przed kolejnymi organizowanymi szkoleniami. Grunt, że mimo niewielkiej ilości czasu, nie panikuję i wszystko się w miarę pomyślnie układa. A że na pisanie świeżych notek czasu mało, więc wykorzystam tę chwile na rozdawajkę. Ktoś chętny na niezłą sensację pisaną przez znanego już u nas z serii przygodowo-militarnych książek (1944.waw.pl, 1939.com.pl, Major) historyka Marcina Ciszewskiego? Więcej o książce tutaj. Mogę tylko zachęcić do czytania. Lekkie, trzyma w napięciu i mimo, że Euro już za nami to pozycja świeżutka.
A, że jakoś małe zainteresowanie rozdawajką to do nagród dorzucę jeszcze Borisa Akunina - kolejny tom o przygodach Fandorina, czyli kryminał retro z Moskwą w tle. Zwycięzca będzie mógł zdecydować czy chce dwie książki, czy jedną (wtedy dokonam powtórnego losowania aby rozdać drugą pozycję). Czas na Wasze zgłoszenia w związku z tym przedłużam!

A zadanie jakie tym razem chcę Wam postawić jest następujące. Otóż patrząc na okładkę Upału można z góry przyporządkować ją do pewnego gatunku :) Akunin tym razem znowu okładkę ma nijaką. I to jest właśnie Wasze zadanie - szukajcie najbardziej oryginalnej, zaskakującej, a może właśnie sztampowej i kiczowatej okładki powieści sensacyjnej/kryminalnej albo kryminału retro. Jedna osoba może zamieścić tylko jedną taką propozycję i koniecznie proszę o uzasadnienie Waszego wyboru - może znacie treść i możecie powiedzieć jak się ma okładka do zawartości? Najciekawsza propozycja wraz z uzasadnieniem zostanie nagrodzona książką. Nagroda tym razem z moich prywatnych zbiorów, wiec sponsora nie ma. Propozycje z linkiem do okładki (może być adres jakiejś strony z powiększeniem okładki, może być serwer gdzie ją zamieścicie - tu nie ma ograniczeń) wpisujecie pod tym postem w komentarzach do północy 19 października. Wyniki postaram się zamieścić w dniu następnym. 

Coś muzycznego na te jesienne dni żeby lepiej się Wam szukało?