Ostatni zachód słońca, czyli dwóch twardzieli w melodramacie. I konkurs: Klub Książki Kobiecej

Kolejny "klasyk" upolowany w tv. Nigdy specjalnie nie lubiłem westernów, zachwyca mnie czasem muzyka, ale sama fabuła i postacie są jak dla mnie zbyt schematyczne. Skoro jednak  człowiek ma możliwość zapoznania się z tym co dawniej uchodziło za przełom w kinie, jakąś nowość lub przynajmniej coś bardzo popularnego, z ciekawością zasiadam przed ekranem.

Ostatni zachód słońca, jak na kino gatunkowe ma niewiele scen prawdziwie "kowbojskich" - faceci więcej tu gadają, tańczą lub śpiewają, niż używają broni. No ale są konie i bydło, więc może to wystarczy by uznać ich za prawdziwych twardzieli z dzikiego zachodu. Skoro śpią pod chmurką, w siodle trzymają się jakby się w nim urodzili, a spluwa to jakby przedłużenie ręki, to fakt że niewiele jej używają w filmie, musimy jakoś im darować.

Jak dla mnie to raczej melodramat w scenerii dzikiego zachodu, a nie western, no ale nie bądźmy drobiazgowi. Dwóch facetów, między którymi rozgrywa się wojna nerwów, ale jednoczą się by pomóc kobiecie i jej córce w przeprowadzeniu jej stada na sprzedaż. Dopóki realizują swą misję wędrując z Meksyku do Stanów, jest między nimi napięcie, ale wiemy że nie dojdzie do ostatecznego pojedynku. Ale gdy dotrą do celu? A w tle dawna miłość, nowe namiętności i świeżo rozbudzona seksualność podlotka - córka kobiety bardzo by chciała, by któryś z dwóch facetów zainteresował się nią równie mocno jak matką. 

Kirk Douglas (to ten z  charakterystycznym dołeczkiem) i Rock Hudson wypadają nieźle, choć nie raz miałem tu dziwne poczucie sztuczności, jakby wszystko działo się w jakichś dziwnych dekoracjach i nie bardzo pasowało do całości.
Reżyser Robert Aldrich chyba lubił przełamywać konwencję gatunków. Niestety tym razem wyszło średnio.   

 ****************************************************
Dziś na pytanie: jak tam twój blog, stwierdziłem, że chyba już wpadłem w rutynę - jedną notkę dziennie od 3,5 roku jakoś udaje mi się napisać, ale nie sprawia mi to takiej frajdy jak kiedyś, chyba potrzebuję jakiejś zmiany (ale jakiej?). Dziś więc w ramach rozleniwienia, zamiast o obejrzanym po południu przedstawieniu Teatru Polonia, mały konkurs. Są chętni?

Dzięki Marcinowi z Edipress (a jednocześnie blogerowi - patrz Arena Kultury) mam dla Was trzy egzemplarze książki z nowej serii, która niedawno ukazała się w kioskach (Klub Książki Kobiecej - pełna lista tytułów i zamówienia tutaj). Może dla kogoś to stanie się zachętą by zaprenumerować sobie resztę, lub polować na pozostałe tomy. Ja już parę razy dałem się skusić na kolekcjonowanie ich serii (głównie kryminalnych) - za cenę kilkunastu złotych dostaje się całkiem fajne czytadła, nie pozbawione humoru. Czy tak będzie i tym razem? Monika Szwaja reklamowana jest jako jedna z najpoczytniejszych polskich autorek, ale ponieważ jak pewnie większość facetów, z taką literaturą nie miałem zbyt wiele do czynienia, stąd też trudno mi tę opinię oceniać i Was proszę o pomoc. Kto ma ochotę zdobyć jeden z egzemplarzy, niech po prostu napisze mi w komentarzu swoją rekomendację - jaki tytuł, autorkę z literatury tzw. kobiecej napisanej w Polsce (może ograniczmy się do rzeczy współczesnych) polecił/a by jako lekturę i chętnie by ujrzał/a w kontynuacji tej serii. I proszę o podanie adresu e-mail do siebie. W przypadku większej ilości chętnych zrobię losowanie. Czas powiedzmy, że do wtorku 29 lipca do godziny 12.00. I nawet jeżeli nie macie ochoty na ten tytuł, dajcie znać proszę znajomym, niech trafią w dobre ręce :) Aha - pamiętajcie o trwającym też konkursie wakacyjnym  - patrz zakładka konkursy! Jutro losowanie i dokładam kolejne książki do koszyka! 

A tu kilka kilka ocen "jestem nudziarą na zachętę.
Czas start. I jeszcze coś muzycznego