Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął - Jona Sonasson czyli on wybiera się do Was

Moda na literaturę skandynawską trwa - tym razem po kryminałach pora na coś lżejszego. Poniżej znajdziecie recenzję a na początek kilka słów o konkursie.
Książka reklamowana jako opowieść o „Szwedzkim Forrestcie Gumpie” chce powędrować w Wasze ręce. Dopomina się kolejnych czytelników i tego aby rozbawić jak najwięcej osób.

Co trzeba zrobić aby poznać stulatka? Ano zgłosić się pod tym postem (wystarczy "chcę!" ale inwencję pozostawiam Wam). Anonimowo wpisując się zostaw proszę e-mail. Ale to nie wystarczy. Tym razem proszę aby każdy zostawił w komentarzu jakąś sentencję, aforyzm (jako wielbiciel Leca preferuję to określenie), mądrość życiową, ciekawy cytat lub myśl, która się Wam spodobała. Pełna dowolność. Razem ze stulatkiem po zakończonej lekturze zdecydujemy czy wybierzemy jakiś najciekawszy wpis, czy też wylosujemy szczęśliwca :) Czas do 14 lutego!
Rozdawajka może się odbyć dzięki wydawnictwu Świat książki, któremu bardzo dziękuje za przekazany egzemplarz.
PS. Aha - wcale się nie pogniewam, gdybyście reklamę rozdawajek umieścili u siebie albo rozesłali znajomym. Wiem, że to obniża szansę na wygraną (bo więcej chętnych), ale stulatek Allan podpowiada mi żebym napisał iż to zwiększa moją motywację aby cześciej urządzać rozdawajki. Książki trafiają coraz ciekawsze i coraz większą mam pokuse by coś z egzemplarzy recenzenckich zostawiać dla siebie. Na razie jestem wierny zasadzie - darmo dostałem to i darmo przekazuję.
Uwaga - rozdawajka zakończona.
A poniżej więcej o książce...

Książka reklamowana jako „Szwedzki Forrest Gump”! I coś w tym jest - jeżeli komuś się podobał tamten bohater to tu znajdzie podobne podejście do życia - pogodę ducha, nie poddawanie się przeciwnościom, wieczne zdziwienie, że ludzie zajmują się głupotami takimi jak np. polityka. Róbmy swoje - jak śpiewał Wojciech Młynarski i nasz bohater całe życie był wierny tej zasadzie. Jeżeli ktoś dla niego był miły, to mu pomagał, a jeżeli przestawał być dla niego miły to i on się odwdzięczal tym samym i szedł swoją drogą.    

Allana poznajemy w jego setne urodziny. Właśnie stwierdził, że nie uśmiecha mu świętowanie ich w sztywny sposób w domu starców wiec daje nogę przez okno. W kapciach dociera na dworzec autorbusowy i tu zaczyna się ciąg przedziwnych zbiegów okoliczności, które naszego bohatera wciągną w kację niczym w jakims filmie sensacyjnym. Oprócz Allana i poszukującej go policji w tej historii pojawią się m.in. członkowie gangu "Never Again", słonica czy walizka z 50 milionami. Do bohatera dołączy jeszcze kilka przypadkowych osób, które szybko sie z nim zaprzyjaźnią. 

Oprócz tej sensacyjnej akcji z ucieczką przez Szwecję mamy cały czas przewiajające się fragmenty z przeszłości Allana. I to już jazda bez trzymanki - dzieki temu możemy dowiedzieć się skąd tyle w nim dziwnego spokoju, otwartości na innych ludzi i własnych zasad moralnych (niekoniecznie idealnie zbieżnych z tym jakie obowiązują dla innych). Od urodzenia i historii jego ojca, który wyjechał do Rosji i tam zmarł, przez pierwszą pracę (w fabryce materiałów wybuchowych), aż po wyjazd ze Szwecji - wszystko to pokazuje nam już na początku Allana jako człowieka prostego, szczerego i nie pojmującego wszystkich złożoności stosunków międzyludzkich, ale też podchodzącego zdroworozsądkowo do różnych spraw. Choć czasem daje się ponieść wydarzeniom i namówić innym np. na wyjazd gdzieś, to potem nie zawsze robi to czego od niego się oczekuje - chadza własnymi drogami, nawet jeżeli oznacza to zmianę frontu o 180 stopni...
Pełno tu zaskakujących sytuacji, absurdalnych zbiegów okoliczności i zderzenia zwyczajnego człowieka z wielką historią. Allan np. ratuje tyłek generałowi Franco, jada kolację z Trumanem, pomaga w stworzeniu bomby atomowej, poznaje Mao Tse Tunga, Churchila, siedzi w irańskim więzieniu, ucieka z gułagu (wcześniej pije wódkę ze Stalinem)... oj dużo tego i nieraz można się uśmiechnąć czytając te zdarzenia. Gdy realcja z jego przeszłości dojdzie do czasów współczesnych, autor odprowadzi też do końca całą aferę z pościgiem za stulatkiem, który uciekł z domu starców i oskarżanym o potrójne morderstwo...

Autor: Jonas Jonasson

Czyta się lekko, choć w pewnym momencie przyzwyczajamy się już do nagromadzenia różnych przypadków i nie wydają sie one tak zabawne. Trudno utrzymać przecież ten sam poziom uwagi i rozbawiania czytelnika przez całą powieść. Niektóre sytuacje i ich kontekst (np. Indonezja) są bardziej zabawne, inne mniej. Warto zaznaczyć, że - podobnie jak w Forreście proszę się nie spodziewać opowiadania o historii "na poważnie". Bohaterowi wszystko jedno z kim się zadaje, a o tym czy kogoś polubi decydują zwykle nie jego czyny, a raczej jakieś drobiazgi w jego zachowaniu, postawie czy fizjonomii. A więc ktoś może się wkurzać nie tylko na nagromadzenie groteski, ale i na niejasną postawę moralną bohatera. Ale jeżeli już przymkniemy na to wszystko oko to możemy bawić się całkiem nieźle.

Powieść, która może się spodobać niezależnie od wieku jako lekkie i optymistyczne czytadło. Ale jeżeli wolicie poważniejsze lektury to pewnie Was zdziwi szum jaki jest wokół tej książki. Tak to niestety jest, że sprzedawane i oklaskiwane masowo jest to co łatwe i przystępne...