Śmierć pięknych saren czyli o tym razem o filmie i rozwiązanie rozdawajki po czesku

Gdybym wcześniej nie czytał powieści pewnie bym trochę inaczej podszedł do tego filmu, a tak... Wciąz w głowie tamten młodziutki Ota, który opowiada o swym Tacie - trochę sentymentalnie, trochę zabawnie, z dumą, z tęsknotą za czasami, które nie wrócą, z nostalgią i wzruszeniem... Ota, który opowiada o ojcu w pewien sposób opowiada nam tez o sobie - czemu jest właśnie taki jaki jest. łączy ich przecież nie tylko miłość do ryb i pogoń za tym szczęściem jakie daje wyjątkowo udany połów. A film? Ano  praktycznie zniknął nam z pola widzenia ten młody chłopak, który podziwia ojca, ale też potrafi na niego spojrzeć poprzez różne lepsze i gorsze chwile przez jakie przechodziła rodzina.

Tu w centrum jest tylko ojciec - robi się więc zabawnie (powybierane co smaczniejsze wątki z przedwojennych perypetii np. zawodowych), chwilami gorzko (okupacja), ale w porównaniu do ksiązki film sporo traci tego uroku i klimatu. Nawet ryby jakieś tu mniej żywe i fascynujące :)

Dobrze udało się oddać tragikomiczny wymiar tej postaci - głowa rodziny Popperów jest rzeczywiście głową i choć żona próbuje go czasem sprowadzić na ziemię, to on decyduje o losach rodziny. Zabawnie jest porównać swoje wyobrażenie np. o słynnym malarzu, z którym się zaprzyjaźnił, czy małżonkę szefa Elektroluxu, ale wiele rzeczy też trochę zaskakuje - np. sprowadzenie umiejętności handlowych jedynie do tego, że udawało mu się kogoś uwieść. Sceny łowienia, obserwacji saren, filozofowania nad rzeką - sporo tu tego wprost przeniesionego z książki. Ciekawe czy Wasze wyobrażenia o tych scenach będą podobne jak twórców filmu. Jedna scena mnie na pewno urzekła - "rozmowy" z psem. Szkoda, że cały film nie został zrobiony tak trochę "retrospekcyjnie" omawiany przez syna z offu - Ota praktycznie nie jest tu widoczny.

Nie przeszkadza mi, że ciężar różnych wydarzeń w filmie przesunął się troche na komediowość, wszak w powieści ten humor również był. Na pewno też film ma swój klimat i warto go zobaczyć. Ale w zestawieniu ze świeżo czytaną książką, czegoś jednak mu brakuje. 

Ciekaw jestem czy za jakiś czas, wracając do powieści będę myślał już tymi obrazami i czy zmienią się moje odczucia. To wcale nie jest wykluczone. Podobnie jak powieść film również raczej powinno się oglądać sercem, a nie jedynie rozumem...

A teraz wyniki rozdawajki z książkami czeskimi. W tym poście gdzie się zgłaszaliście pare słów na temat Sabacha i tam też recenzja, a tutaj zaległa recenzja filmu "Śmierć pięknych saren" (bo książka była opisywana już tutaj).

Córa pomogła w losowaniu i szczęście się uśmiechnęło do dwóch osób - tak tak postanowiłem jednak rozdzielić pakiet, aby wiecej osób miało frajdę. Sam konkurs był chyba jednym z tych, który sprawił mi najwiekszą frajdę - nie tylko wspominki róznych rzeczy, które nam się kojarzą z czeską kulturą, ale sporo też pojawiało się wzmainek o postaciach, które warto sobie odświeżać, poznać je bliżej. No i mam wrązenie, że trafiła się spora gromadka pasjonatów tej kultury :) Kochani, mogę Wam obiecać, że pewnie w ciągu tygodnia ogłoszę kolejny czeski konkurs i kolejne rzeczy będę miał do rozdania :)

aha nie napisałem kto wygrał: Ota Pavel powędruje do Agnesto, a Sabach do przewodnikpokrakowie! Gratulacje! proszę o kontakt, a wszystkich zapraszam do odwiedzania notatnika. Dzięki za Wasze komentarze, cieszą mnie Wasze rekomendacje rzeczy wartych przeczytania/obejrzenia, szkoda, że czasu mało by wszystko to szybko zdobyć i pokosztować. A jeszcze opisać... Uff okazuje się, że jedna notka dziennie to szaleństwo, ale i tak pomysłów jeszcze więcej...