Wypadki chodzą po ludziach czyli pech czy fart

Ponieważ dziś wieczór romantyczno-nastrojowy w kinie (dzięki naszemu lokalnemu Stowarzyszeniu, znowu mało czasu na pisanie... A tematów sie nazbierało, że ho ho. Ale wypadałoby przynajmniej podać wyniki losowania prawda? A zresztą może lepiej nie mówić, że to losowanie - jeszcze się Urząd Skarbowy przyczepi. A więc wśród 26 osób i świetnych cytatów (muszę kiedyś to powtórzyć, bo świetna lektura) stulatek popatrzył (a wzrok ma raczej słaby, więc chyba udawał, że czyta) i postukał w ekran przy komentarzu natalka.b88@wp.pl Brawa, gratulacje! Stulatek już niedługo zostanie przez mnei wyprawiony na pocztę, bo nie może doczekać się spotkania. A wy jeszcze chwilkę poczekajcie na mój opis spotkania ze stulatkiem - może lepiej zrobię to jak już opuści mój dom, to nie będzie żadnych niespodzianek. Kto już miał z nim do czynienia wie, że Stulatek jest nieprzewidywalny, a na dodatek świetnie zaciera ślady. Natalko - strzeż się! On jest nie tylko zabawny, ale i ma dośc specyficzne podejście do życia (np. wysadza domy).

Dziękuję wszystkim za udział w zabawie. Jutro przyjdzie czas na porządkowanie wpisów, a na dziś jeszcze o kolejnym filmie. Wypadki chodzą po ludziach to dość zwariowany dramat o losach rodziny widziany oczami nastolatka. Chłopak uważa, że przynosi wszystkim pecha i każdą tragedię jaka sie wydarza przypisuje sobie...

15-letni Billy Conway już w wieku kilku lat przeżył traumatyczne doświadczenie - jego sąsiad spalił się na jego oczach. Potem cała rodzina miała wypadek samochodowy, w którym zginęła jego siostra, a jeden z braci trafił do szpitala w śpiączce i leży tam już kilka lat bez szans na wybudzenie. Rodzina Billy'ego nigdy się po tym wydarzeniu nie pozbierała. Ojciec do nich odszedł, brat zamknął się w sobie, pije i przesiaduje godzinami przy łóżku swego bliźniaka, a matka balansuje między depresją i histerią... Szczęśliwa rodzinka, nie? A Billy chciałby żyć normalnie - mieć przyjaciela, bawić się... Gdy poznaje bliżej swego sąsiada rzuca się w wir młodzieńczych wygłupów i zabaw. Niestety jedna z nich kończy się tragicznie. I znów powraca do chłopaka pytanie - co takiego w nim jest, że przyciąga do siebie różne nieszczęścia?
Komediodramat choć ten śmiech tu raczej szybko znika nam z twarzy. Zbyt gorzka to opowieść. Ciekawie pokazane relacje rodzinne, prób budowania od nowa, okres buntu młodzieńczego. Bez rewelacji, ale obejrzeć można...

A na koniec coś muzycznego, a propos 14 lutego.