Buntownik z wyboru, czyli zrób krok do przodu. I wyniki rozdawajki.

Po raz kolejny wracam do filmów sprzed dekady, albo i więcej, po to by sobie je przypomnieć i sprawdzić czy uda się powtórzyć emocje jakie wtedy mi towarzyszyły przy ich oglądaniu. Są przecież obrazy, które ewidentnie blakną z wiekiem, przyćmione kolejnymi produkcjami. Buntownik jednak świetnie się broni - zarówno aktorsko, jak i w warstwie scenariusza. Ograny motyw uczeń-mentor tu podany został w sposób ciekawy i nie nachalny. W dodatku poważne treści nie są jakoś bardzo dołujące, obrazowi nie brak lekkości i olbrzymiej dawki optymizmu. Taaaak. Naprawdę fajna rzecz, do której wraca się z przyjemnością. I aż żal, że chyba tylko 2 statuetki, bo przecież Titanic lepszym filmem nie jest (co najwyżej bardziej widowiskowym).

Will Hunting (młodziutki Matt Damon) to młody człowiek, który nijak na siebie nie zwraca uwagi. Włóczy się z kumplami, rwie się do bitki, jedyna praca jaką złapał po kłopotach z prawem to sprzątanie na uczelni. Wydaje się, że ma niewielkie szanse na to by się wybić, bo nikt nawet nie podejrzewa, że chłopak jest niesamowicie inteligentny i zdolny. Od lat przesiadując w bibliotekach i pochłaniając różne książki, potrafi zagiąć nie tylko studentów, ale i nawet wykładowców. Nawet najtrudniejsze zagadnienia matematyczne, wzory do udowodnienia nie sprawiają mu żadnej trudności...

Gdy przypadkiem talent chłopaka zostaje odkryty, wiele osób wróży mu niesamowitą karierę. Tylko co z tego, jeżeli chłopak wszystko odrzuca i nie ma zamiaru wejść w ramy "porządnego i odpowiedzialnego życia". Swoimi prowokacjami, buntem potrafi wyprowadzić z równowagi każdego, nic sobie nie robiąc z tego, że jedyną alternatywą dla niego jest odwieszenie dawnych wyroków więzienia. Przez moment wydaje się, że zmieni się dzięki nowo poznanej dziewczynie, ale nawet przed nią nie potrafi powstrzymać się przed udawaniem. Ostatnią nadzieją jest psychoterapeuta Sean Maguire (Robin Williams), który ma pomóc Willowi zmienić nastawienie do społeczeństwa, nauczyć odpowiedzialności za własne życie, decyzje.

Matt Damon i Ben Affleck (gra przyjaciela Huntinga) napisali świetny scenariusz, a Gus Van Sant stworzył wiarygodną historię o niedostosowaniu społecznym, o tym jak można udawać twardziela, mając w sobie niesamowicie dużo lęku. Obaw przed życiem i tym co ze sobą niesie. Obaw przed związkami, bo wiązać mogą się z cierpieniem, przed wyzwaniami, bo mogą nadejść takie, którym nie podołamy, przed opinią innych, odrzuceniem, decyzjami, konsekwencjami. I dotyczy to przecież nie tylko młodego Willa.
Czy można wiecznie uciekać, żyjąc z dnia na dzień? Czy wtedy można powiedzieć: żyłem szczęśliwie, żyłem naprawdę?
Może i przewidywalne, ale jakie dialogi :)

*********************************************

Szybka i tylko na chwilę notka z wynikami rozdawajki z lutego, bo pewnie trochę osób czeka. Największe zainteresowanie tym razem wzbudziła pozycja "Zabójczy księżyc", czyli pierwsza część cyklu "Sen o krwi" - 60 osób chętnych :) Do pozostałych troszkę mniej (17 i 29 osób), ale cieszy fakt, że nie szukacie jedynie nowości. Z góry przepraszam, że wysyłka pewnie dopiero w przyszłym tygodniu, bo ten najbliższy zapowiada się wariacki...
Zapraszam Was oczywiście do walki o pakiet w marcu (kolejne 3 książki - banerek na dole), a na kwiecień szykuję troszkę wyjątkową zawartość. 

Numery przydzielone, losy przygotowane, maszyna uruchomiona i...

1. Hanif Kureishi - Budda z przedmieścia powędruje do: Piotra Wysockiego
2. N.K. Jemisin - Zabójczy księżyc (pierwsza część cyklu Sen o krwi) otrzyma dlugowlosyaligator
3. Stig Dagerman - Niemiecka jesień. Reportaż z podróży po Niemczech. Poleci do: Only One

Gratulacje! 
 I oczywiście coś muzycznego. A ja już się zastanawiam co by na miejsce zakończonego konkursu wrzucić. Tyle zaległości się porobiło (50 szkiców notek), a wciąż dochodzą nowe rzeczy do opisania. Może znowu zrobię jakąś listę życzeń...
W każdym razie otwieram kolejny miesiąc blogowania - na marzec plan 31 notek :)