Czekolada, czyli czy przejmność jest zła?

Pisałem już o dwóch propozycjach kinowych na Walentynki i mimo mojego mało entuzjastycznego stosunku do tych świąt, dziś też wybieramy się na kolejny romantyczny seans. Czego nie robi się dla ukochanej :) A miły wieczór raz na jakiś czas to przecież fajna sprawa.

A na temat notki wybrałem Czekoladę. Film starszy, ale jakoś mi się pozytywnie kojarzy. Również z tym dniem. W końcu słodkości to przyjemność, która bardzo pozytywnie nastraja do świata (o ile nie przesadzamy, by potem nie było wyrzutów sumienia). Komu spodobał się klimat sklepiku głównej bohaterki i jej produktów niech nie myśli, że u nas nie ma takich rzeczy - zajrzyjcie tu.

Co takiego jest w tym filmie, że zwraca na siebie uwagę i pozostawia pozytywne odczucia? Przecież nie chodzi tylko o obsadę i romans między dwoma wolnymi duchami, które stają przeciw hipokryzji i sztywnym zasadom obyczajowym. Juliette Binoche jest bardzo fajna, ale już Deep taki sobie. Ciekawsza jest Judi Dench w roli drugoplanowej. Nie chodzi więc o samą obsadę. I chyba nawet nie o romans.

Bo to nawet nie samo uczucie jest tu najważniejsze, a podkreślenie tego, że każdy ma do niego prawo. Niezależnie czy jest wdową, kawalerem, porzuconym mężem, nieszczęśliwą i bitą żoną. Każdy. I nie nam to oceniać, potępiać jeżeli ktoś chce zmienić swoje życie. Czy to przesłanie demoralizujące i niszczące moralność? Nie do końca. Bo cała ta historia kobiety z dzieckiem przybywającej do małego miasteczka by otworzyć tam sklep z czekoladą, nie jest skupiona na moralności i obyczajowości. Owszem - jest ona niewierząca, nie chodzi do kościoła jak reszta społeczności (czym bardzo chlubi się konserwatywny burmistrz), jest wolnym duchem, który tuła się po świecie, kusi słodyczami mimo, że w okresie postu, wiele osób stara się tego unikać. Ale przecież nie jest żadnym szatanem, a jedynie stara się poznać lepiej ludzi wśród których zamieszkała, stara się dać im odrobinę serdeczności, zainteresowania i czegoś wyjątkowego na czym się zna, czyli przyjemności płynącej z kosztowania magii produktów z kakaowca. 

Dla mnie nie jest to film o walce z religijnością, zasadami moralnymi, a raczej opowieść o tym jak nasze lęki, opory, kompleksy, brak otwartości potrafią zniszczyć jakąkolwiek radość życia. 

Odrobina magii, szczypta humoru i spora dawka optymizmu. No i ta czekolada... mmmm
Może nie oryginalne, może nie wyjątkowe. Ale i tak palce lizać.