Ewa, czyli gdy wydaje się, że nie ma wyjścia. I kolejny pakiet książek do rozdania

Rzecz z gatunku "zaangażowanych", czyli piętnująca różne nasze patologie, znieczulice i fakt, że człowiek zostaje zostawiony sam sobie - przynajmniej ja ten dramat tak odbieram. Z jednej strony już trochę o różnych przemianach społecznych, kryzysie i bezrobociu już było, ale jak sobie pomyśle ile na ten sam temat zrobili np. Brytyjczycy opowiadając o walce o swoje kopalnie, to jeszcze pewnie i u nas dałoby się podejść w jakiś oryginalny sposób do tematu.
Tu niestety mam wrażenie, że zbyt wiele schematów. Mamy głowę rodziny, który stracił pracę w kopalni, nic nie może znaleźć i z kumplami kopie bieda szyby. Żyją skromnie, na wiele ich nie stać, ale czuje się, że jest w tym małżeństwie jakaś więź. I mamy jego żonę - siedzącą w domu, trochę przygaszoną, snującą się bez pomysłu samotnie pod domu i odżywającą gdy wychodzą razem na imprezy, albo gdy wracają do domu mąż i dzieci. Ale oto Ewa przybita sytuacją finansową rodziny wreszcie znajduje pracę - zaczyna sprzątać u pewnej bizneswomen, jak się okazuje potem właścicielki klubu nocnego. Resztę możemy sobie dopowiedzieć - w domu pojawiają się pieniądze, Ewa odżywa i nabiera pewności siebie, natomiast mąż zaczyna coraz bardziej popadać w depresję. Niby znany schemat, ale tu twórcy postanowili jeszcze zaostrzyć nam dramat tej rodziny spychając Ewę coraz bardziej w emocjonalną i finansową pułapkę (skoro już zasmakowałam pracy to potem w obawie o jej utratę zgodzę się na wszystko). I cierpi na tym oczywiście cała rodzina...
Więzi między nimi, to co ich łączyło zaczynają gdzieś się gubić, bo coraz więcej między nimi niedomówień, kłamstw, milczenia. I to jest pokazane całkiem ciekawie, zabrakło natomiast trochę autentyczności w pokazaniu kolejnych pułapek w jakie wpadają - to dzieje się zbyt szybko, jakoś trudno nam w to uwierzyć i się tym przejąć. 

Kino społeczne, dość chłodne i ascetycznie pokazane, nieźle zagrane, ale ze zbyt upraszczającym wszystko scenariuszem. Mimo wszystko jednak film Adama Sikory i Ingmar Villqist warto zobaczyć. Choćby dla kilku ładnych scen i roli Barbary Lubos-Święs...

 **********************************************************************************

Skoro zabawa Wam się spodobała, to mimo że nie udało się ostatnio zebrać 100 osób, ponawiam zaproszenie do rozdawajki. Może i tym razem znajdziecie dla siebie coś interesującego. Starałem się żeby było różnorodnie - cieszy bowiem fakt iż każdy szuka tego co go zainteresuje, a nie łapie jak leci wszystko co się da. 

Zasady? Bardzo proste. 

Zgłaszacie się (najlepiej od razu z e-mailem, bo to ułatwia kontakt) pod tym postem wskazując jaką lekturą jesteście zainteresowani. Nie ma ograniczeń co do ilości, ale każda jest losowania osobno, więc małe prawdopodobieństwo, że wszystko zgarnie jedna osoba. 

Wysyłka raczej na terenie kraju (jeżeli to możliwe, abym nie zbankrutował). Książki są moją własnością, ale były przekazane przez różne wydawnictwa do recenzji, więc są czytane (podziękowania dla wydawnictw: Świat książki, Niecałe, Insignis.

Banerek do zamieszczenia i promocji dla chętnych jest obok, ale nie jest obowiązkowy. Nie ma też żadnych dodatkowych obowiązków (np. dodawania do obserwowanych, lajkowania itd.). Pełna dobrowolność :)

A teraz to co najważniejsze, czyli skład pakietu:

1. Peter Heller - Gwiazdozbiór psa - pisałem o niej tutaj

2. James Canon - Opowieści z miasta wdów i kroniki z ziemi mężczyzn. Możecie zerknąć tu, aby dowiedzieć się więcej.

3. Marcin Jakimowicz - Ciemno, czyli jasno. O książce niedługo napiszę, a na razie możecie zerknąć na stronę wydawnictwa, naprawdę polecam!  

 

Gotowi? Czas na zgłoszenia do końca lipca!. No to teraz coś muzycznego na dobry humor...

PS Uwaga! Ponieważ już wiem, że w tym roku ponownie jadę na Przystanek Woodstock - rozstrzygniecie dopiero po powrocie, czyli ok. 4-5 sierpnia!