Rusałka, czyli porównując filmy

Porównywanie filmów przez ludzi czasem jeszcze mogę zrozumieć - po prostu jak widzą podobne pomysły to mają od razu skojarzenia z czymś co widzieli. Ale za cholerę nie mogę czasem zrozumieć jak można reklamować jakiś film skojarzeniami z innym, który odniósł sukces choć są do siebie niepodobne... Co ma wspólnego Amelia z bohaterka rosyjskiej Rusałki? Czy parę podobnych zabiegów i rozwiązań wizualnych uprawnia do takich porównań? Jak dla mnie oba filmy są świetne, ale każdy lubię za coś zupełnie innego. W Amelii bawił fajny klimat, optymistyczne spojrzenie na świat, serdeczność głównej bohaterki, pewien specyficzny humor... Co z tamtą postacią łączy dziewczynę z fimu rosyjskiego? Brak zgody na zaakceptowanie otaczającej rzeczywistości, szukanie ucieczki w świat fantazji? I pewnie tyle. Tam jest słodko, tu wręcz odwrotnie - raczej gorzko, choć z odrobiną przymrużenia oka. Każda z nich ma zupełnie inną historię, trochę inne podejście do życia, nawet opowiedziane jest to zupełnie innym językiem. To zupełnie dwie różne historie, trochę inna jest ich wymowa i sens.

Tytułowa rusałka to dojść Alisa - młoda dziewczyna, którą poznajemy już od momentu poczęcia :) Bo też i miało ono trochę wpływ na to jaka potem była - wychowywana przez samotna (ale bardzo samotności nie lubiącą i wciąż szukającą towarzystwa matkę), w małym biednym domku nad morzem (i na prowincji dodajmy). Jako mała dziewczynka marzyła o balecie, niestety jej matce średnio ten pomysł się podobał, zapisała więc dziewczynkę do chóru. Gdy miała 6 lat po pewnym wydarzeniu przestała mówić. Ot tak - po prostu z dnia na dzień. Przez to uczyła się w szkole specjalnej razem z upośledzonymi umysłowo. Całe jej życie wypełnione było rożnymi fantazjami - one pomagały przetrwać nawet najtrudniejsze. Jedną z takich fantazji jest to, iż potrafi realizować swoje pragnienia.  

Gdy miała lat 17 podpala swój dom, a jak to często dzieje się z ludźmi w Rosji, którzy nie mają swojego miejsca - wszyscy szukają go w Moskwie. Więc cała rodzina przeprowadza się tam. Tu też średnio potrafi się odnaleźć, ale nie traci swych marzeń. Gdy odnajdzie - jak jej się wydaje miłość życia - jej energia wybuchnie z podwójną mocą. Ale przecież nie byłby to film słowiański w swej duszy i nic by w nim było ciekawego gdyby miało być słodko i skończyć się happy endem. Obojętnie czy to praca, czy rodzina, czy miłość - nic tu nie jest proste, oczywiste i idealne. Choć przecież pojawia się złota rybka. Ale nawet ona nie spełnia życzeń, taką moc ma jedynie Alisa - gdy bardzo czegoś pragnie no i gdy dotyczy to kogoś innego, a nie jej samej. 

Momentami jest zabawnie, innym razem dużo bardziej gorzko, zamiast paryskich kafejek mamy raczej wódkę w domach i to w dużych ilościach. Pustkę w sercu, szarą i mało przyjemną rzeczywistość bohaterka zapełnia swoją wyobraźnią. W jej świecie nawet reklamy potrafią z nią rozmawiać (fajny i jakże przewrotny pomysł). Płacze, klnie, ale i tak zawsze staje na nogi i się uśmiecha. Jak nie do innych to do siebie. 

Anna Melikjan stworzyła nawet ciekawszy obraz niż Amelia. Dużo bardziej bliższy życia, bardziej szczerze i prawdziwie opowiadając o uczuciach i o życiu. To film nie tylko o marzeniach (które nie są do kupienia), ale i o tym jak trudno jest żyć bez marzeń wchodząc w tory nudnego codziennego życia... Lubię Amelię, ale jeżeli już porównywać oba filmy to wybieram Rusałkę.

Ciekawe zdjęcia, parę świetnych scen i pomysłów, które się zapamięta. Dla mnie w dużej mierze dzięki świetnemu prowadzeniu głównych postaci bohaterki zarówno w wieku dziecięcym i już dorosłej. 

trailer
Cały film do obejrzenia legalnie na platformie iplex.pl