I wszystko lśni, czyli siła afirmacji

Kolejna notka skracana - zmusza mnie do tego i brak internetu w domu i czas, którego ostatniuo jakoś zaczyna brakować. Na szczęście rzeczy do opisywania nazbierało się tyle, że spokojnie można tylko uporzadkować myśli i notka gotowa. Tym razem filmik, w którym trochę urzekł mnie niebanalny pomysł i dość sympatyczni bohaterowie. Dramat to tylko czy już komedia? Bohaterkami filmu są dwie siostry, które w dzieciństwie straciły matkę. Obie kobiety w swoim życiu dorosłym też nie bardzo potrafią sie odnaleźć. Starsza Rose (Amy Adams) sama wychowuje synka, łapie się różnych zajęć i ma cholerne kompleksy wobec swoich koleżanek ze szkoły, które porobiły kariery. Na dodatek władowała sie w romans z żonatym facetem, policjantem, który niby jej pomaga, ale na poważny zwiazek nie ma wcale ochoty. Patrzy w lustro i wciąż powtarza sobie, że jest siłna i że da radę... Młodsza Norah (Emily Blunt) jest raczej niespokojnym duchem, nie potrafi utrzymać się w żadnej pracy na dłużej, jest bardzo wrażliwa, ale przyjęła pozę buntowniczki i wybiera życie bez specjalnej odpowiedzialności.

Wychowywane bez matki i wciąż za nią tęskniące, ze średnio odpowiedzialnym ojcem (wciąż ładuje się w jakieś ryzykowne interesy), z własnymi kłopotami życiowymi, marzeniami i lękami... Bohaterki są takie prawdziwe w tej historii, tak naturalne i zwyczajne. Starsza wciąż czuje sie odpowiedzialna za wszystkich - za ojca, za dziecko, za siostrę, choć sama ze sobą nie potrafi dojść do ładu, młodsza wciąz buntuje się przed układaniem jej życia, choć sama nie wiem czego właściwie chce.

Przypadkiem wpadają na pomysł w jaki sposób zarobić trochę gotówki - zakładają firmę, która zajmuje się sprzataniem i utylizowaniem "materiałów pochodzenia naturalnego i potencjalnie niebezpiecznych". Czyli jednym słowem jeżdżą na miejsca zbrodni lub samobójstwa i sprzątają to co tam zastaną. Oryginalnie, prawda? Perypetie osobiste i zawodowe sióstr Lorkowskich to treść całego filmu. Sprzatanie po tragediach w życiu innych powoli pomaga im uporać się w oczyszczaniu własnych relacji, związków, ran i bolesnych wspomnień z przeszłości.    

Naprawdę niegłupi film. Mimo całego ciężaru historii sporo w nim optymizmu i humoru...

trailer