Uprowadzona, czyli jeden na stu

Od czasu do czasu fajnie zobaczyć jest coś z kina akcji, ot tak bez specjalnych refleksji, po prostu coś w starym stylu - jak Bond... Prosta fabuła, trochę walk i pościgów, jasny podział na dobrych i złych i pewność tego, że dobro musi zwyciężyć.Ponieważ ostatnie produkcje tego rodzaju raczej rozczarowują swoją głupotą (co najwyżej mają zachwycać efektami i wydaną kasą) najczęściej sięga po rzeczy stare... Ale zdarzają się całkiem miłe niespodzianki. W "Uprowadzonej" maczał palce Luc Besson więc można było mieć troszkę nadziei, że nie będzie to rzecz kompletnie bez sensu i 200% nadziei, że będzie akcja - pościgi, walki i strzelaniny...

Tym razem głównym bohaterem  jest Bryan (Liam Neeson), były agent służb specjalnych na emeryturze - stary, ale jary", no i oczywiście ze swoimi kontaktami.

Lata w służbie i poza domem, wieczna obawa czy wróci zniszczyły jego życie rodzinne. Teraz Bryan marzy o tym by odzyskać  dobre relacje z ukochaną córką Kim, która właśnie kończy 17 lat. Nie jest to łatwe gdy obecnie jej wszystkie zachcianki spełnia ojczym, który jest milionerem. Jednym z jej szalonych marzeń jest podróż do Europy - ma jechać tam ze swoją dość wyluzowaną 19 letnią koleżanką. Bryan mimo obaw zgadza się na ten wyjazd choć wymusza na córce szereg obietnic dotyczących jej bezpieczeństwa i kontaktów z nim co 24 godziny. Smycz i kontrola? Ale okazuje się, że tata miał prawidłowe przeczucia - obie dziewczyny dość lekkomyślnie zdardzają swój adres i padają ofiarą porwania. Ojciec wyrusza natychmiast do Paryża aby ratować Kim. Pierwsze ślady wskazują na gang Albańczyków, którzy zajmują się handlem kobiet, a ostatnio zamiast sprowadzać kobiety z Europy Wschodniej porywają turystki, które najpierw faszerują narkotykami a potem zmuszają do prostytucji.

Neeson o dziwo wypada dość przekonywująco - zdesperowany zdolny jest do wielu rzeczy, ale nie jest też jakąś supermaszyną, której udaje się wszystko, pierwsze działania niestety nie bardzo przybliżą go do celu. Pomoże trochę przypadek, trochę doświadczenie i okrucieństwo z jakim wyciąga informacje od kolejnych pionków. Tło samej historii wydaje się dość przerażające i bliskie niestety realizmowi - gangi za swą działalność dają łapówki policji, oficjalnie nikt nie chce pomóc, a czas jest tu ważny, bo po kilku dniach dziewczyna trafi do sieci burdeli i  niełatwo będzie ją odnaleźć.

Kule świszczą (bohatera się nie imają), kości pękają, nie ma sentymentu i litości. Tu liczy się sprawiedliwość i życie córki. Znamy? Jasne, że znamy, ale tym razem naprawdę nie jest jakoś bardzo to przegięte, da się oglądać i warte jest polecenia tym, którzy lubią takie dość proste historie i kino akcji... Reżyserowi Pierrowi Morel udało się zrobić niezły kawał kina w starym stylu, trzymający w emocjach i dający satysfakcję, że wszyscy "źli" dostaną po ryjach. On jeden, ich stu, ale i tak wiemy jak to się skończy prawda?

trailer