Dystrykt 9, czyli my i obcy

Ten film to spore zaskoczenie - SF od dawna szło w kinie głównie w kierunku kina akcji, efektów i niewielką wagę przykładało się do jakiegoś przesłania. Tu od początku zwraca uwagę nie tylko forma - bliska filmowi dokumentalnemu, reportażowi (m.in. kamera z ręki), ale również pokazanie obcych nie jako istot, które są od nas silniejsze i których musimy się bać. Tu przez przypadek i awarię statku przybyszów są oni zdani na łaskę i niełaskę ziemian. I jak przybyszów potraktujemy? Myślę, że to chyba najmocniejsza strona tego obrazu - przez to, że są inni, ludzie traktują obcych nie tylko z wyższością, ale po prostu jak zwierzęta, które można trzymać w koszmarnych warunkach w zamkniętych obozach nazywając ich "krewetkami" i nie licząc się z ich prawami.
Migawki "z miasta" gdzie ludzie niczym w sondzie ulicznej mówią co z obcymi trzeba zrobić, nieliczne pikiety obronców praw obcych gdy próbuje się ich przesiedlić w jeszcze gorsze miejsce - dreszcze przechodzą bo niby zdajemy sobie sprawę z fikcji, ale klimat jest oddany bardzo naturalistycznie. Ten statek kosmiczny wiszący nad Johannesburgiem i wygląd obych to jedynie pewne rekwizyty bo film bardziej opowiada o nas samych - o ksenofobii, chciwości, pragnieniu przejęcia obcych technologii (oczywiście wojskowych) i kompletnym braku zainteresowania tym aby przybyszów zrozumieć czy poznać. Ponieważ różnią się wyglądem i nie dadzą się zasymilować najlepiej ich usunąć gdzieś daleko aby nie wchodzili nam w drogę. Obrazy nie są może bardzo drastyczne ale słowa jakie tu padają już tak - to normalne czystki etniczne np.: "odgłos palonych jaj z młodymi kosmitów przywodzi mi na myśl strzelający popcorn".

W skrócie o akcji: Korporacja zbrojeniowa, zostaje zatrudniona do dokonania eksmisji obcych z zajmowanych terenów (przy okazji szukają broni). Operacją dowodzi Wikus Van De Merwe (świetna chyba pierwsza główna rola Sharlto Copleya), który w trakcie niej przez przypadek zostaje poddany działaniu substancji chemicznej pozaziemskiego pochodzenia i jego ciało powoli zaczyna się przekształcać w ciało "krewetki". Od tej chwili na własnej skórze doświadczy odrzucenia przez ludzi a teren obcych stanie się jego jedynym schronieniem. W którymś momencie akcja zaczyna przypominać już typowe kino SF - strzelaniny, efekty itp. Ale mimo wszystko, to co zostaje w pamięci to ciekawy pomysł i pokazanie obcych zupełnie od innej strony. Może to nie jest - jak wielu wieszczy - rewolucja w gatunku, ale to chyba dobrze, że Peter Jackson (producent) oddał reżyserię w ręce debiutanta. Neill Blomkamp udowodnił, że liczy się nie tylko gigantyczny budżet, ale przede wszystkim scenariusz i pomysł.

Ha! Dobre, ciekawe, widowiskowe kino ze świetną muzyką i to produkowane poza Hollywood - Nowa Zelandia i RPA z dobrym filmem i dobrą kampanią reklamową wchodzą przebojem na nasze ekrany.

trailer