Straż nocna, Straż dzienna, czyli oprócz środków liczy się też pomysł

Jak myślimy o filmach Sci-Fi, czy fantasy, to poruszamy się raczej w obszarze obrazów anglojęzycznych. Najczęściej to kwestia budżetu, ale jak się okazuje można napotkać niezłe perełki z innych krajów. Skoro pisarze potrafią, to dlaczego nie filmowcy?

Dużo dobrego słyszałem o tej ekranizacji książek Siergieja Łukjanienki, ale dopiero niedawno udało się trafić obie części (trzecia nie powstała) w telewizji. I wiecie co? To naprawdę robi wrażenie! Brawa za odwagę i brak kompleksów.

Szkoda tylko, że kontynuacja już nie trzyma poziomu, czuć większe pieniądza, ale gdzieś zatraciła się cała magia.

Ale zacznijmy od początku. Akcja "Straży nocnej" (bo to jest początek historii filmowej) dzieje się we współczesnej Moskwie, ale możemy dotknąć jakby równoległej rzeczywistości i tego co zwykle ukryte przed oczami śmiertelników. Ponad 1000 lat temu zawarty został pokój między siłami światła i ciemności, oficjalnie wszyscy dbają o równowagę, ale do jej przestrzegania obie strony mają swoje własne siły "porządkowe" (straż nocna to ci "dobrzy", którzy pilnują przeciwnika). Reagują one na wszelkie "odchylenia" od normy, pojawianie się mocy ponad naturalnych, pilnują by żadne siły nie ingerowały zbytnio w świat "normalnych". Teraz ta równowaga zaczyna się chwiać i jak się wydaje wszystko uzależnione jest od decyzji i wyborów jednego z bohaterów... Tyle z grubsza o fabule. 

Prostymi środkami, bez jakichś wielkich efektów, a raczej metodami chałupniczymi i rozbudzaniem naszej wyobraźni, klimatem i prowadzeniem historii, udało się twórcom stworzyć naprawdę rzecz na świetnym poziomie, nie banalną. Wampiry, czarownice, magia, przemiany w zwierzęta, jakieś elementy paranormalne, ale oprócz tego normalne tło - komputery, ciężarówka przypominająca śmieciarę, normalne mieszkania, ulice, bloki. Bo i na tym polega efektowność tego pomysłu - nie trzeba specjalnych dekoracji, by sam się bronił, wystarczy odrobina wprowadzenia, wrzucenie ciekawych detali, dobry, szybki montaż, fajny tajemniczy klimat i to działa! Za nieduże pieniądze stworzono film, który ogląda się lepiej niż niejedną produkcję z Zachodu.

Może i chwilami chaotycznie, wyłażą jakieś niedoróbki, ale czuć w tym jakąś słowiańskiego ducha, improwizację. Niestety w drugiej części, po sukcesie zabrakło tego ducha - czuje się, że postawiono na widowiskowość, stracił na tym sporo klimat filmu. No i minus ogromny ode mnie - w "Straży dziennej" wszyscy mówią po angielsku :(