Star Guard Muffin - Szanuj, czyli siła telewizji

O Kamilu Bednarku i kapeli w której się udziela słyszeli już chyba prawie wszyscy - dzięki programowi Mam talent ten 19-latek stał się gwiazdą i płyta weszła szturmem na listy przebojów. Czy jest tego warta? Ano owszem - otrzymujemy tu mieszankę reggae i dancehall, która sprawia że większość kawałków dobrze buja. To chyba największy plus tej płyty - słychać w niej dużo zabawy i radości z grania tej muzyki. Wokalista musi jeszcze popracować nad techniką bo momentami trudno go zrozumieć ale jego głos naprawdę jest niezły i tworzy fajny klimat szczególnie w spokojniejszych numerach. Na płycie znajduje się jedenaście autorskich utworów oraz dwa covery (Claptona "Tears in heaven" i "I" Kurta Nilsena).

Tekstowo - momentami troszkę za dziecinnie (szczególnie mnie drażni "Ganja Trip" - głupawa agitacja za legalizacją marihuany, a więc rodziców ostrzegam przed tym numerem dla nastolatków - warto to obgadać) ale muzycznie naprawdę poziom pierwsza klasa - imprezowy kawałek “Raz dwa w górę ręce” to czysta energia. No i niby tak - nic nowego nie wymyślili (wszak od wielu lat reggae jest u nas grane na dobrym poziomie i w różnych stylach - Izrael, Bakszysz czy nowsze CGB, Indios Bravos, Vavamuffin), ale może dzięki tej niezłej płytce ta muzyka wypłynie troszkę na szersze wody i koncertowe i produkcyjne. A że przy okazji łapie się na te klimaty mnóstwo rozwydrzonych i mało inteligentnych małolatów (co wczoraj jeszcze byli hiphopowcami albo słuchali techno, a teraz zaplotą dredy)? No trudno - taka już widać cena promocji, za dwa lata przerzucą się na coś innego a miejmy nadzieję że SGM będzie dalej grało dobrą muzę i sodowa nie uderzy im do głowy.
nie najlepsza jakość ale jeden z lepszych numerów