Żyła sobie baba, czyli rozliczyć się z człowieczeństwa... I rozdawajka.

Dziś dwie notki nawiązujące tematycznie do Rosji. Pierwsza dotyczy filmu, a wieczorem książka. A jak dobrze pójdzie to jutro kontynuacja w tej samej dawce. 
Dziś film, który pokazuje jak można w sposób bardzo emocjonalny, naturalistyczny, niby poprzez historię jednostki, ale opowiadać o losach całego narodu, jego historii. W życiu głównej bohaterki można dostrzec nie tylko los wielu kobiet, siłę do znoszenia przeciwności i nieszczęścia, których źródłem są najczęściej mężczyźni, ale wciąż w tle mamy wydarzenia, które pokazują nam realia Rosji w okresie Rewolucji. Tylko kilkanaście lat (chyba 1909-1921), a oglądasz to niczym sagę wielu pokoleń, tak wszystko szybko się zmienia. Świat wariuje i żadne próby przystosowania się do jego realiów mogą nie być wystarczające.

Młoda, prosta dziewczyna ze wsi, która wcześnie wychodzi za mąż i uczy się nowej roli. Dodajmy niełatwej, bo mąż częściej zagląda do butelki niż do niej, a jego rodzina prowadząca wspólnie większe gospodarstwo, traktuję ją jako służącą. Nawet wyprowadzenie się "na swoje" i budowa wszystkiego od zera nie przyniesie szczęście. Zwłaszcza, że oto nadchodzi zawierucha wojny domowej. I jedni i drudzy, i biali i czerwoni żądają jedynie kontrybucji, za nic mają to czy człowiek jest w stanie przeżyć po ich wyjeździe.
Jak żyć, dodatkowo z dziećmi na głowie, gdy mąż zaginął, a do chaty na uboczu wciąż zaglądają kolejni "goście" oczekujący życzliwości, w zamian obiecując "obronę"? Kradzieże, gwałty, głód, bieda, mordowanie. Oj nie jest to przyjemny film. 

Andriej Smirnow nakręcił ten obraz chyba po 40 latach od poprzednich swoich dzieł. Nie było warunków i odwagi by opowiedzieć taką historię? Bolesną, ale bardzo prawdziwą... Nawet nie tyle o wojnie. Raczej o ludziach, którzy ją w sobie noszą.

Znalazłem jego ciekawą wypowiedź przy okazji tego filmu
„Póki nie uwolnimy się od zwierzęcych zachowań, nie rozliczymy z przeszłością, nie pokajamy się, będziemy musieli żyć w okrucieństwie. Nie przyniosły go obce siły, ono bierze się z tego, jak się w Rosji człowiek do człowieka odnosi”.

 
 ************************

Notka tylko na chwilę - potem znajdzie się tu kolejny wpis filmowy (bo tych najwięcej w zanadrzu). Miesiąc maj zamknięty zgodnie z planem. Tym samym zbliżam się do 3,5 roku blogowania, brakuje jeszcze tylko jednego miesiąca. Ciekawe czy mimo wyjazdów uda się wrzucić 30 notek. Stan na dziś? 1247 notek. I przekroczone 450 000 na liczniku odwiedzin. 

A dziś w biegu - wyniki rozdawajki z książkami czeskimi. Chętnych dużo mniej niż zwykle, ale tym lepiej dla zgłaszających się. Wyjątkowo sporo tym razem osób zgłosiło się do wszystkich 3 pozycji, ale to przecież nie oznacza pewnej wygranej.

Trzy pozycje wędrują do:

1. Opowiadacze. Nie tylko Hrabal. Autorzy najlepszej prozy czeskiej. wygrywa Magdalena

2. Emil Hakl - Zasady śmiesznego zachowania. szczęście uśmiechnęło się do Mysterki

3. Jan Balaban - Wakacje. Możliwe, że odchodzimy. książka powędruje do Sylwki S.

Zaraz wysyłam info na maile, czekam środy do północy. Jeżeli ktoś się nie zgłosi z adresem, losowanie danej pozycji będzie powtórzone. I oczywiście zapraszam Was do rozdawajki czerwcowej - tym razem z Czarną serią. no i jeszcze coś muzycznego.