Była sobie dziewczyna, czyli po co się uczyć?

Największe zaległości porobiły mi się na blogu w filmach  - niektóre już ponad miesiąc czekają na swoją kolej, ale musicie mi wybaczyć. Po prostu o jednych pisze się praktycznie "od ręki", a do innych musiałbym trochę przysiąść, a na to brak czasu. Zadowalam się wiec utrzymaniem tempa jednej notki na dzień i wybieram rzeczy lżejsze. Jedną z tego typu propozycji jest właśnie "Była sobie dziewczyna" (oryginalny tytuł jest ciekawszy i bardziej adekwatny: "An Education"). Można by się spodziewać po filmie Lone Scherfig komedii romantycznej, ale mimo, że wątek miłosny jest tu osią centralną, to film powiedziałbym gdzieś jest na styku gatunków (może nawet dramatu?) i wychodzi trochę poza schemat do natychmiastowego zapomnienia. Pani ma rękę do kina lekkiego i ciepłego, takiego słodko-gorzkiego (Jeden dzień, Włoski dla początkujących), ale tu troszkę namieszał też pewnie scenariusz Nicka Hornby'ego, mamy więc i odrobinę humoru i coś tam do przemyślenia.

 
Mamy oto młodziutką dziewczynę (w tej roli Carey Mulligan), która świetnie się uczy, mobilizowana przez rodziców chce iść na studia na Oxfordzie i tylko od czasu do czasu zdarza się jej pomarzyć, że życie to nie tylko nauka. Do czasu. Gdy pozna ponad 10 lat od siebie starszego, przystojnego i bogatego mężczyznę, dość szybko złapie się na jego sztuczki. Widz co prawda od początku zastanawia się czy facet traktuje ją serio i dokąd to zaprowadzi, ale dziewczyna wierzy we wszystko i związek staje się dla niej nie tylko przygodą, ale i nadzieją na lepsze życie. Po co się bowiem męczyć nad książkami, skoro to nudne i nie daje gwarancji na jakiś oszałamiający sukces w przyszłości (cały czas sugeruje się, że studia to jedynie droga na złapanie lepszego męża, ale pamiętajmy, że to lata 60-te). Już dziś można cieszyć się brylowaniem w wielkim świecie, bawić się w klubach i pławić w luksusowych prezentach - życie nie musi być nudne!
Czy przyjdzie moment otrzeźwienia? Sami zobaczcie. To taka bajka o mądrym ale głupiutkim Kopciuszku, który pięknie rozkwitnie, ale w pewnym momencie sam będzie musiał odkryć czego chce w życiu. Porównanie do kwiatków nie jest wcale takie na wyrost - wszak mogą wciąż kwitnąć z cebulek w ogrodzie, albo zerwane szybko zwiędnąć w wazonie.

Niby nic wielkiego, ale ogląda się sympatycznie. Fajnie uchwycona została podwójna moralność rodziców dziewczyny.