Jest dobrze czyli komentarz życiowy znad kufla z piwem

Kolejna płytka z tworzyszących mi w ostatnich wyjazdach. Ciekawy i miejscami zaskakujący zestaw wykonawców - od Stanisława Soyki czy Hanny Banaszak, przez Maćka Maleńczuka, Habakuk, aż do Jacka Bończyka i Andrzeja Grabowskiego. Skąd w projekcie aktorzy? Ano dlatego, że ta płyta w pewien sposób jest związana ze światem filmowym - to hołd i wspomnienie Jana Himilsbacha i Zdzisława Maklakiewicza. Ta niesamowita para aktorska obrosła pewną legendą, tu życie ewidentnie się mieszało z granymi rolami. Na ekran przenosili sporo swoich pomysłów, wariactw... To nie tylko jak niektórzy upraszczają dwóch pijaczków, ale też ludzi ze sporą wrażliwością, tyle, że nie bardzo potrafili odnaleźć się w PRL. Może tak po prostu lepiej? Udawać błazna, albo pić, jeżeli nawet prawdy nikt nie chce słuchać (albo można za to pójść siedzieć)...

Tę ich wrażliwość, dość ciekawe i filozoficzne spojrzenie na życie na tej płycie słychać - to nie tylko fajne teksty, ale w większości też ciekawe autorskie wykonania. Z "rockowych"  wykonań może podobać się rozbujane „Jak się bawię to się bawię” w wykonaniu Jacka Szymkiewicza (Pogodno, Budyń) czy Maleńczuk (ale jego wykonania choć pasują do klimatu np. "Czarna Mańka", to raczej nie zaskakują). Troszkę mniej mi przypasowało wykonanie "Niestety trzeba mieć ambicje” Ptaszysk, choć energia w tym numerze jest na pewno. Jest reggae w wykonaniu Habakuka („Niesforni jesteście”), Soyka jak zwykle plumka na fortepianie swoje melodie i po swojemu interpretuje, Jacek Bończyk szaleje w numerze „Wszyscy polecimy w górę do nieba”, Banaszak po swojemu czaruje w „Może to sen”...

Spora tu różnorodność co moim zdaniem wychodzi na plus temu projektowi. Aha no jeszcze nie wspomniałem jak wypadł Grabowski. Cóż - jak dla mnie te melancholijno pijackie kawałki czyli „Małe Piwko” i „Jestem jak motyl” to kawałki, które przyczepiają sie i nie chcą odpuścić. Niby proste, niby nawet przefajnowane to wykonanie, ale to tak jak kiedyś z kawałkiem Stuhra "Śpiewać każdy może" - weź i zapomnij o tym numerze i tym głosie, przestań podśpiewywać, nucić albo ryczeć na cały głos (dobrze, że w samochodzie nikt nie słyszy): Spie....aj - Jest dobrze! To człowiek, który czuje te klimaty, albo po prostu jest świetnym aktorem (ale podejrzewam to pierwsze). 

Nie wiem co Wam napisać więcej o tej płycie. Po prostu cieszę się, że ją mam i mogę po nią od czasu do czasu sięgnąć. Oby więcej tego typu projektów.

A na dobranoc jeszcze jedna ciekawostka dziś znaleziona: stronka Watch docs a tam możliwość oglądania filmów wybranych w całości - dziś to dokument polecany przez Dorotę Masłowską - "Portret rodzinny w czerni i bieli" - polecam!!!