Next to normal, czyli tak bardzo bym chciała...

Obiecywana trzecia notka z cyklu psychologicznego. Tym razem teatralnie. I bardzo zaskakująco. Musicale kojarzymy przecież przede wszystkim z z melodiami przyjemnymi, które się nuci, podśpiewuje, z widowiskiem pełnym tańca i uśmiechów (przynajmniej w finale). A tu...
Jacek Mikołajczyk, tym razem nie tylko jako dyrektor Teatru Syrena, ale i jako reżyser, podjął odważną decyzję repertuarową, by opowiedzieć na scenie teatru muzycznego, historię jak najbardziej poważną, ba, nawet dramatyczną. Czy wcześniej pomyślelibyście, że o chorobie psychicznej można zrobić musical? To już wiemy że można. I to nie byle jaki.

Ważny temat, ciekawe spojrzenie na sytuację rodziny, w której ktoś zmaga się z zaburzeniami psychicznymi (np. tak jak tu z chorobą dwubiegunową), a w tym wszystkim wcale nie zrezygnowano z tego co jest kluczem do dobrego musicalu, czyli cała historia opowiadana jest poprzez piosenki, w których jest cała gama emocji.

Z początku wydaje nam się, że mamy do czynienia z normalną, kochającą się rodziną. Dan co prawda jest zapracowany, a Diana chwilami bardzo roztrzepana, dom wydaje się jednak pełen ciepła, miłości, a ich dzieci raczej nie narzekają na brak uwagi. Ona wydaje się więcej czasu poświęcać dla syna Gabe'a, dla niego znowu oczkiem w głowie jest młodsza córka Natalie. Coś jednak dziwnego dzieje się wokół Diany, jej bliscy wspierają ją, ale z ich zachowania możemy wnioskować, że wiele już musieli jej wybaczać i niejedną trudną sytuację znosić.

Porady u psychologa, terapie, kolejne prochy... Ile można i czego trzeba, by wreszcie zauważyć jakiś przełom, poprawę, która niosłaby ulgę dla wszystkich? Urojenia Diany, jej funkcjonowanie w świecie, który widzi jedynie ona, na pewno są trudne do zniesienia dla męża i córki, niejednokrotnie burzą harmonię i ich plany, najwyraźniej dla niej jednak są czymś na tyle ważnym i potrzebnym, że nie pozwala ich sobie odebrać. Jeżeli przytłumi się emocje, człowiek nie jest sobą, gdy odstawia leki, nie zawsze kontroluje wszystko to co wokół się dzieje. Jak znaleźć więc tą drogę do uzdrowienia?
 
"Next to normal" wcale nie jest słodką historyjką z happy endem, nawet jeżeli na koniec może dostrzeżemy jakieś światełko nadziei, to dawka trudnych emocji jakie wcześniej zobaczymy nie jest bardzo przyjemna. To jeden ze spektakli, w których masz jednak wrażenie, że dotykasz czegoś prawdziwego, ważnego, że w pokazaniu bezradności, złości, porażek, jest głęboki sens. Gdy bowiem człowiek lepiej potrafi zrozumieć pewne mechanizmy, przez które można oddalać się od siebie, zrozumie też jak ważna jest dla wszystkich ta bliskość, wsparcie, szczerość i zrozumienie. Każdy ma przecież swoje potrzeby emocjonalne i nie może/nie powinien z nich rezygnować, poświęcać ich całe życie dla kogoś innego.
Stwarzamy pozory bycia szczęśliwymi, zaciskamy zęby, uśmiechamy się, udajemy że wszystko jest w porządku, a powoli rozsypujemy się na kawałki. To ważne, że ten spektakl, choć w centrum ma Dianę, tak naprawdę opowiada o całej rodzinie (np. bardzo ciekawy wątek lęku przed związkami nastoletniej Natalie). Brawa dla Teatru Syrena, bo wybór tego tytułu to naprawdę strzał w dziesiątkę.


Warto było. W końcu ten dramat w Stanach otrzymał nagrodę Pulitzera i zebrał sporo nagród teatralnych. Czy w Polsce też będzie doceniony?

Może i nie ma tu szans na jakieś wielkie solowe popisy wokalne, ale każdy ma dla siebie trochę miejsca i radzi sobie bardzo dobrze. Duże brawa szczególnie dla Katarzyny Walczak (Diana), Karoliny Gwóźdż (Natalie) i Marcina Franca (Gabe). Na pewno charyzmatyczny Maciej Maciejewski jako dr Madden wprowadza tu trochę rozrywki, na pokazie przedpremierowym miałem wrażenie że ciut trema zżarła Przemysława Glapińskiego (Dan), Michał Juraszek (Henry, czyli chłopak Natalie) nie miał szans pokazać więcej, tu jednak nie ma do kogo się przyczepić, bo w obsadzie nie ma jak dla mnie słabych punktów, ciągną je razem. Pewnie niedługo się wybiorę ponownie, może będę miał okazje dokonać porównań. A Wam polecam uwadze!
Więcej o spektaklu tu: https://www.teatrsyrena.pl/spektakle/233/next-to-normal-br
Z tej strony również zdjęcia.