Bogowie ulicy, czyli twoje życie zależy od partnera

Dziś bardzo miły (choć pracowity dzień) - kolejna akcja wymiankowa w moim miasteczku. Jak jesteście ciekawi zerknijcie tu. 

Teoretycznie więc powinno być coś o książkach, ale darujcie - filmów uzbierało mi się tyle do opisania, że muszę wykorzystać każdą wolną chwilę, by rozładować kolejkę (bo inaczej wszystko zapomnę). "Bogowie ulicy" mogą narobić smaku wszystkim widzom, którzy lubią mocne i realistyczne kino sensacyjne z policjantami w roli głównej. Narobić smaku to dobre określenie, bo nasycić się raczej nie ma czym.
Tak naprawdę to zbiór scenek, oderwanych od siebie, które kręcone są niby "z ręki" lub z kamerki przypiętej do munduru, udając autentyczne sceny z codziennej pracy. Kamerę obsługuje (niedawno ją dostał, więc to taka nowa zabawka) jeden z głównych bohaterów, który zabiera ją wszędzie, rejestrując wszystko co uzna za ciekawe. Dzięki temu mamy możliwość trochę lepiej poznać stosunku dwóch policjantów i kulisy ich pracy. Brian (Jake Gyllenhaal) i Mike (Michael Pena) to twardziele, których nudzi papierkowa robota i marzą o tym by robić coś konkretnego. W mieście takim jak Los Angeles, można się spodziewać, że prędzej czy później będą mieli okazję się wykazać.   Jedyny wątek, który ma jakąś kontynuację i prowadzi do pełnego przemocy finału, jest jakoś mało wiarygodny i aż żal, że nie pociągnięto innych spraw, w których obaj policjanci uczestniczyli. Praca nad scenariuszem, nad fabułą bardzo by tu pomogła. Tak dostajemy film, w którym dwaj faceci jeżdżą, gadają, czasem coś im się przytrafi. I tyle. Może to i bardzo realistyczne, ale dokąd ma prowadzić? Trudno mi było zaangażować się emocjonalnie w tę historię.