Che: Rewolucja i Boliwia, czyli wypchajcie się za takim bohaterem

Tak jest. Wypchajcie się z takim bohaterem. Nie tylko dlatego, że Ernesto Che Guevarę nie uważam za postać pozytywną, ale raczej dlatego, że mierżą mnie wszystkie próby hagiografii na siłę, zakłamywania postaci i jej życiorysu. A ten film ewidentnie idzie w taką stronę. Można by zadać sobie pytanie, czy można zrobić coś obiektywnego, gdy podstawą scenariusza są czyjeś pamiętniki, ale do cholery: zawsze masz możliwość dołożyć tam trochę innego spojrzenia, trochę prawdy?
Ale wiecie jaki jest największy grzech tego "dzieła", które podzielono na dwa odrębne filmy i każdy z nich trwa ponad 2 godziny?
Otóż największym grzechem moim zdaniem jest to, że ta historia jest najnormalniej w świecie nudna. Pierwsza część jest skupiona na walce małej grupki na Kubie. Desant na Kubę (było ich chyba tylko 12) by rzucić iskrę rewolucji i obalić Batistę przedstawiony jest jako szereg oderwanych od siebie scen, które w skrócie można by streścić jako: ganianie bez celu po lesie, jedna potyczka z wojskiem, jedna większa strzelanina w mieście i dyskusje na temat dyscypliny, władzy, podporządkowania sobie innych grup (bo przecież z początku było ich niewielu i nie mieli poparcia). Zarówno Che jak i sam Castro najczęściej pokazani są jako dowodzący różnymi oddziałami i raz na jakiś czas spotykają się na pogaduchy. Za cholerę nie dowiesz się czemu postać "il comandante" zyskała taki szacunek, podziw - nie dość, że słabowity astmatyk to jeszcze obcokrajowiec, a więc dla Kubańczyków raczej postać mało godna zaufania. Musimy uwierzyć na słowo, że nie dość, że poważali go żołnierze to i ludność witała kwiatami.
Niewiele też tu samej ideologii (bo może autorytet oparty był nie na sile charakteru, ale na sile słowa?), to jedynie rzucane ogólniki na temat "wyzwalania z ucisku" i tego, że komuniści nigdy nie czynią nic złego (sic!), bo są sprawiedliwymi, miłującymi pokój ludźmi, całe zło tego świata to amerykański imperializm.
Ciekawe jest zestawienie tych scen z lasów, z czasów partyzantki, ze scenami jego wizyty w Stanach, gdy w mundurze, z cygarem w zębach i pewnością siebie robi za gwiazdę. Oto jak władza zmienia człowieka.
Pomiędzy pierwszą, a druga częścią filmu jest luka w życiorysie - nie dowiemy się wiec ani jak wyglądała w praktyce rewolucja na Kubie, czy nadal ich tak kochano, co robili z przeciwnikami (obozy koncentracyjne nawet dla dzieci) itd. No po co opowiadać o takich smutnych rzeczach. Przecież chcemy z Che zrobić symbol. Druga więc część pokazuje jego ostatnią walkę, ostatnią drogę - jak nielegalnie przedostaje się do Boliwii (wcześniej takie same rzeczy robił np. w Kongu i Wenezueli) i tam próbuje rozkręcić partyzantkę (na 53 osoby chyba tylko połowa to byli rodowici Boliwijczycy). Wszystko oczywiście w imię wyzwalania narodów i niesienia im "bratniej pomocy". I znów powtórka z łażenia po lasach, tym razem niestety jeszcze bardziej tragiczna i depresyjna. Tym razem nie porwą za sobą tłumów, skończą więc głodni, podłamani, okrążeni i bez szans na kontakt ze światem, na jakąkolwiek pomoc. Ta część może nawet jest ciekawsza (znoszenie uciążliwości i wciąż podejmowane próby rozpalania nadziei, brak zaufania do cudzoziemca), ale też przy długa i monotonna. I obie niosą ze sobą niestety spory ładunek  czegoś co mnie strasznie denerwowało: scenek mających udowodnić jak wielkie serce mieli komuniści, a już che Guevara w szczególności. Ktoś nie chciał walczyć i chciał ich opuścić? Ależ nikt nie miał do niego pretensji, mógł najwyżej oczekiwać reprymendy, a nie kuli w łeb. Wielokrotnie pokazywane wchodzenie do różnych wiosek, czy miast zawsze wyglądało tak samo: grzeczne pukanie do drzwi i pytanie czy mogą kupić żywność (do kradzieży, gwałtów i przemocy posuwali się tylko ich przeciwnicy, czyli legalne wojsko i milicja), zbieranie chorych by ich bezpłatnie leczyć i karmić. Pełna sielanka. Nawet jak ktoś ich zdradził to napotykał jedynie smutne i pełne wyrzutu spojrzenie. Che sprawiedliwy, dobry, miłosierny, pocieszający i wspierający, wybaczający i grożący palcem za uchybienia (np. gdy ktoś wsiadł do lepszego auta). Zaiste anioły chodziły po ziemi.
Żeby się więc dowiedzieć jak naprawdę wyglądała działalność tych panów, musicie niestety poszukać innych filmów. W tych prawdy nie znajdziecie. Co najwyżej garść luźnych wspomnień, ale i one uwierzcie nie mają w sobie nic interesującego. Steven Soderbergh zrobił to nie tylko "na kolanach", ale w jakiś dziwnie surowy sposób, tak że trudno się w to wciągnąć. Na plus chyba jedynie rola Benicio Del Toro.

*************************************
Macie jeszcze kilka godzin na skorzystanie z szansy na zdobycie książek z grudniowego pakietu, a ja już naszykowałem Wam nowe pozycje do wyboru - mam nadzieję, że każdy znajdzie coś dla siebie.
Podsumowania roku 2013 już za mną, kto ciekaw niech zagląda, przygotowałem już sporo szkiców notek na rok przyszły, a tą dzisiejszą kończę trzeci rok blogowania... Hurra! Udało się po raz kolejny zamieścić codziennie jedną notkę na temat tego co udało się przeczytać, obejrzeć, albo przesłuchać! I oczywiście w postanowieniach na rok 2014 mam kontynuowanie tego wariackiego projektu. Ponad 350 tys. odwiedzin mobilizuje i daje siłę by ciągnąć to dalej.

Wracam na chwilę do starego szablonu, bo wciąż na nowym są problemy z komentarzami i długo otwierają się strony, ale wciąż myślę jakby tu coś pozmieniać, aby blog był bardziej atrakcyjny i przyjazny. Oczywiście przy braku czasu i talentu, najchętniej bym skorzystał z pomocy jakiejś wróżki chrzestnej :) 

Ale, ale... Wy pewnie czekacie na tytuły z nowego pakietu...

Bawimy się w ten sposób już po raz ósmy, więc chyba nie muszę długo tłumaczyć zasad "Raz, dwa, trzy, wybierasz Ty". Zgłaszacie się (najlepiej od razu z e-mailem, bo to ułatwia kontakt) pod tym postem wskazując jaką lekturą jesteście zainteresowani. Nie ma ograniczeń co do ilości, ale każda jest losowania osobno, więc małe prawdopodobieństwo, że wszystko zgarnie jedna osoba. Wysyłka raczej na terenie kraju (jeżeli to możliwe, abym nie zbankrutował). Losowanie na początku lutego.

Banerek do zamieszczenia i promocji dla chętnych jest obok, ale nie jest obowiązkowy. Nie ma też żadnych dodatkowych obowiązków (np. dodawania do obserwowanych, lajkowania itd.). Pełna dobrowolność :)

A teraz to co najważniejsze, czyli skład pakietu:

1. Wojciech Orliński - Droga Route 66 nie istnieje. Pisałem już o poprzednim jego tytule o Ameryce, ten chyba będzie równie ciekawy, notka jeszcze przede mną. 

2. Spadkobiercy - Kaui Hart Hemmings. Kto pamięta film, będzie pewnie ciekaw również i powieści.

3. Andrzej Pilipiuk - Rzeźnik drzew. Jak zwykle u Pilipiuka i straszno i śmieszno. A na pewno wciągająco. W krótkich formach jest równie dobry jak i w powieściach.

Czas do 31 stycznia do godziny 23.59
Szczęśliwców wybiorą jak zwykle koty...

I jeszcze coś muzycznego :) Oj nazbierało mi się już całkiem sporo fajnych płytek do opisania!